عبدالسلام

(تلفظ: abdossalām) (عربی) بنده‌ی سلام که نامی است از نامهای باری تعالی. ]سلام از نامهای خداوند[ ، بنده‌ی مبرا از نقص و فنا .

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمان اللخمی الاشبیلی . رجوع به لخمی ابوالحکم عبدالسلام بن عبدالرحمان در این لغت نامه و الاعلام زرکلی شود.

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن ابراهیم القانی المصری وی شیخ مالکیان بقاهره بود. از تألیفات اوست : شرح المنظومة الجزائریة فی العقاید. ثلاثة شروح علی الجوهرة. السراج الوهاج فی الکلام علی الاسراء و المعراج . وی به سال 971 متولد شدو به سال 1078 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن احمدبن غانم المقدسی عزالدین . رجوع به غانم عزالدین عبداﷲ در این لغت نامه و الاعلام زرکلی شود.

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن الحسین معروف به ابوطالب مأمونی . شاعر و عالم به ادب بود. نسبت وی به مأمون عباسی میرسد. وی صاحب بن عباد را مدح گفت و نزد او مقام و منزلتی یافت و چون حسودان علیه او سعایت کردند به نیشابور و سپس به بخارا رفت و به سال 383 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن الطیب بن محمد القادری الحسنی المغربی الفاسی ، مکنی به ابومحمد. از بزرگان شیوخ عصر خود بود و در حدود سی کتاب تألیف کرد. ازجمله تألیفات اوست : الدرالسنی فی من بفاس اهل النسب الحسنی . العرف العاطر فی من بفاس من ابناء الشیخ عبدالقادر، و تألیفات دیگر. وی به سال 1058 هَ . ق . متولد شدو به سال 1110 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن حبیب ، مکنی به ابوسعید. رجوع به ابوسعید عبدالسلام در این لغت نامه و الاعلام زرکلی شود.

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن عبدالوهاب بن عبدالقادر الجیلی . والی و از علماء بغداد بود. او را متهم به مذهب فلاسفه کردند و کتابهای او را بسوختند. وی مناصب و مقاماتی یافت و به سال 611 هَ . ق . به بغداد درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن عمربن سیدالناس ، مکنی به ابومحمد الزواوی المالکی . وی نخستین کسی است که به دمشق ولایت قضاءمالکیه را یافت . از تألیفات اوست : التنبیهات علی معرفة مایخفی من الوقوفات فی القراآت . به سال 589 هَ . ق . متولد شد و در 611 درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن محمد الجبائی ، مکنی به ابوهاشم معتزلی . رجوع به ابوهاشم عبدالسلام بن محمد در این لغت نامه و الاعلام زرکلی شود.

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن محمد القزوینی . شیخ معتزله بود. از تألیفات او است :تفسیری بزرگ که ذهبی گوید در 300 جزء است . وی به سال 488 هَ . ق . به بغداد درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ ) ابن هاشم الیشکری . از رجال عهد مهدی عباسی است . او را پیروان بسیار بود و بالشکر مهدی نبرد کرد و آنان را شکست داد و سرانجام به سال 162 هَ . ق . به قتل رسید. (از الاعلام زرکلی ).

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ )ابن مفرج الربعی . از سران لشکریان افریقا بود. سپس به شورش برخاست و به باجه رفت و در آنجا بماند تا فضل بن ابی العنبر در جزیره خروج کرد. عبدالسلام بدو پیوست و با زیادةاﷲبن اغلب نبرد کرد و سرانجام در همان جنگ به سال 218 هَ . ق . کشته شد. (از الاعلام زرکلی ).

عبدالسلام . [ ع َ دُس ْ س َ ] (اِخ )ابن عبداﷲبن الخضربن محمدبن تیمیة الحرانی ملقب به مجدالدین و معروف به ابن تیمیه . وی فقیهی حنبلی و محدث و مفسر است . مولد او حران بود و در بغداد سکونت داشت در مذهب حنبلی یگانه ٔ عصر خویش بود. از تألیفات اوست : تفسیرالقرآن العظیم . المنتقی فی احادیث الاحکام . المحرر فی الفقه . وی جد امام بن تیمیه ٔ مشهور است .او به سال 652 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).