قوشخانه

قوشخانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جایی که در آن قوشهای شکاری نگهداری می کنند. (ناظم الاطباء).

قوشخانه . [ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خرق بخش حومه ٔ شهرستان قوچان ، سکنه ٔ آن 379 تن . آب آن از چشمه . محصول آن غلات ، بنشن و شغل اهالی آنجا زراعت ، مالداری و صنایع دستی زنان آنجا قالیچه و کرباس بافی است .راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

قوشخانه . [ ن ِ ] (اِخ ) نام یکی از دهستان های بخش باجگیر شهرستان قوچان که دارای 680 نفر جمعیت است . موقع دهستان کوهستانی و دارای هوایی سردسیر است .ساکنین از طوایف زعفرانلو و بیچرانلو هستند. محصول عمده ٔ دهستان غلات ، انگور و محصول دیمی است . این دهستان از 29 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و در حدود 7452 تن جمعیت دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

قوشخانه .[ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان احمدآباد بخش تکاب شهرستان مراغه ، سکنه ٔ آن 443 تن . آب آن از چشمه سارها. محصول آن غلات ، بادام ، حبوب ، کرچک و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان آنجا گلیم بافی است . راه مالرو دارد. این ده در دو محل بفاصله 500 گز بنام قوشخانه ٔ بالا و پائین مشهور است . سکنه ٔ قوشخانه ٔ بالا 245 تن میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).