آراکل داوریژتسی. آراکل داوریژتسی یا آراکل تبریزی (ارمنی: Առաքել Դավրիժեցի به زبان لاتین Arakel Davrizhetsi)، (زاده ۱۵۹۰ میلادی در تبریز-درگذشته ۱۶۷۰ میلادی در واغارشاپات)، تاریخ نگار و کشیش ارمنی بود.
فهرست تاریخ نگاران ارمنی
فهرست نویسندگان ارمنی
آراکل داوریژتسی در مدرسه علوم دینی شهر واغارشاپات (اچمیادزین) به تحصیل پرداخت و به مقام کشیشی نائل آمد. در سال ۱۶۳۶ میلادی، وی به ریاست راهبان صومعه هووهانناوانک در استان آشتاراک برگزیده شد.
وی در سال ۱۶۵۱ میلادی به امر «جاثلیق پیلیپوس یکم» پیشوای مذهبی ارمنیان بنوشتن «تاریخ ارمنستان» خود پرداخت و پس از سیر و سفر در ممالک ایران و عثمانی و مطالعه منابع و مآخذ و اسناد لازم در اواخر دوران زندگی خود تاریخی به زبان ارمنی در ۵۶ فصل مشتمل بر وقایع ارمنیان و چگونگی حالات آنان از سال ۱۶۰۲ میلادی تا ۱۶۶۲ میلادی و روابط آنان در ایران و عثمانی و ارمنستان و گرجستان و مهاجرتشان از جوغا به جلفای نو اصفهان و سرگذشت رجال تاریخی ایران و عثمانی و غیره تألیف کرد.
داوریژتسی در آن دوران نوجوانی پانزده ساله بود؛ لذا می توانست آنچه را که اتفاق افتاده بود کاملاً به یاد آورد. او می گوید:«خودم ویرانی و مرگ هموطنانم را به دست سربازان شاه شاهد بودم» (اشاره به سال های تبعید ـ۱۶۰۶ میلادی تا ۱۶۰۹ میلادی ـ و رنج و گرسنگی مردم).این اثر در حدود ۷۰۰ صفحه به قطع وزیری می باشد که برای نخستین بار در سال ۱۶۶۹ میلادی در آمستردام به چاپ رسید. این اثر در سال های ۱۸۸۴ میلادی و ۱۸۹۶ میلادی در شهر واغارشاپات تجدید چاپ شده است.
فهرست تاریخ نگاران ارمنی
فهرست نویسندگان ارمنی
آراکل داوریژتسی در مدرسه علوم دینی شهر واغارشاپات (اچمیادزین) به تحصیل پرداخت و به مقام کشیشی نائل آمد. در سال ۱۶۳۶ میلادی، وی به ریاست راهبان صومعه هووهانناوانک در استان آشتاراک برگزیده شد.
وی در سال ۱۶۵۱ میلادی به امر «جاثلیق پیلیپوس یکم» پیشوای مذهبی ارمنیان بنوشتن «تاریخ ارمنستان» خود پرداخت و پس از سیر و سفر در ممالک ایران و عثمانی و مطالعه منابع و مآخذ و اسناد لازم در اواخر دوران زندگی خود تاریخی به زبان ارمنی در ۵۶ فصل مشتمل بر وقایع ارمنیان و چگونگی حالات آنان از سال ۱۶۰۲ میلادی تا ۱۶۶۲ میلادی و روابط آنان در ایران و عثمانی و ارمنستان و گرجستان و مهاجرتشان از جوغا به جلفای نو اصفهان و سرگذشت رجال تاریخی ایران و عثمانی و غیره تألیف کرد.
داوریژتسی در آن دوران نوجوانی پانزده ساله بود؛ لذا می توانست آنچه را که اتفاق افتاده بود کاملاً به یاد آورد. او می گوید:«خودم ویرانی و مرگ هموطنانم را به دست سربازان شاه شاهد بودم» (اشاره به سال های تبعید ـ۱۶۰۶ میلادی تا ۱۶۰۹ میلادی ـ و رنج و گرسنگی مردم).این اثر در حدود ۷۰۰ صفحه به قطع وزیری می باشد که برای نخستین بار در سال ۱۶۶۹ میلادی در آمستردام به چاپ رسید. این اثر در سال های ۱۸۸۴ میلادی و ۱۸۹۶ میلادی در شهر واغارشاپات تجدید چاپ شده است.
wiki: آراکل داوریژتسی