انسان شناسی سایبورگ (انگلیسی: Cyborg anthropology) رشته ای است که در آن رابطه بین انسان و فناوری از زاویه دید انسان شناسی مطالعه می شود. این رشته نسبتاً جدید است اما بینش های جدیدی در رابطه یا پیشرفت های جدید فنی و اثر آن ها بر فرهنگ و اجتماع عرضه می کند.
ترابشریت
رباتیک
کتاب بیانیه سایبورگ دانا هاراوی اولین متن دانشگاهی پرخواننده بود که پیامدهای جامعه شناسانه و انسان شناسانه سایبورگ را بررسی می کرد. در یک زیر گروه کانونی در همایش سالانه جامعه انسان شناسی آمریکا در سال ۱۹۹۲ مقاله ای با عنوان انسان شناسی سایبورگ به چاپ رسید که به بیانیه سایبورگ هاراوی ارجاع می داد. گروه مذکور انسان شناسی سایبورگ را اینگونه تعریف کردند که مطالعاتی است که بررسی می کند انسان ها انسانیت را در رابطه با ماشین ها چگونه تعریف می کنند و همین طور علم وفناوری به مثابه فعالیت هایی که فرهنگ را شکل می دهند و فرهنگ آنها را شکل می دهد. این شامل مطالعه شیوه هایی که همه مردم منجمله آن هایی که متخصصان علمی نیستند فناوری را مفهوم سازی می کنند و در مورد صحبت می کنند. این زیرگروه به مطالعات علم و فناوری و جامعه مطالعات اجتماعی علوم نزدیک بود. اخیرتر امبر کیس مسئولیت توضیح دادن مفهوم انسان شناسی سایبورگ برای عموم مردم را عهده دار شده است. او اعتقاد دارد که یک جنبه کلیدی از انسان شناسی سایبورگ مطالعه شبکه های اطلاعات میان انسان ها و فناوری است.
بسیاری از دانشگاهیان به توسعه انسان شناسی سایبورگ یاری رسانده اند و بسیار بیشتر از این تعداد هم هنوز عبارت انسان شناسی سایبورگ را نشنیده اند اما با این حال تحقیقات آن ها ممکن است انسان شناسی سایبورگ طبقه بندی شود. بویژه تحقیقاتی که اندام های مصنوعی پیشرفته و اثرآنها بر زندگی افراد را بررسی می کنند. خلاصه مطالعه جامع تداخل انسان شناسی آمریکایی و سایبورگ در سال ۲۰۱۴ توسط جاشوا ولز توضیح می دهد که چگونه شیوه های غنی از اطلاعات مخفی شده در فرهنگ که انسان ها از ابزارها استفاده می کنند، مفهوم سازی می کنند و آنها را تصور می کنند می تواند مفهوم سایبورگ را در طول توالی فرگشت انسانی بسط دهد. در سال ۲۰۰۸ تعداد واقعی افرادی که خودشان را انسان شناس سایبورگ معرفی می کردند حدود هفت نفر بود. ویکی انسان شناسی سایبورگ در تلاش است که رشته را تا حد ممکن برای همه قابل دسترسی کند، حتی برای افرادی که سابقه ای در انسان شناسی ندارند.
انسان شناسی سایبورگ از روش های سنتی تحقیقات انسان شناسانه مانند قوم نگاری، مشاهده مشارکت کنندگان همراه با روش های آماری، تحقیقات تاریخی و مصاحبه استفاه می کند. انسان شناسی سایبورگ ماهیتا بین رشته ای است و شامل جنبه هایی از مطالعات علم و فناوری، سایبرنتیک، نظریه فمینیستی و بیشتر از آن می شود. تأکید آن بیشتر روی اینست که مردم چگونه از گفتمان پیرامون علم و فناوری برای معنادارساختن علم وفناوری در زندگی خود بهره می گیرند.
ترابشریت
رباتیک
کتاب بیانیه سایبورگ دانا هاراوی اولین متن دانشگاهی پرخواننده بود که پیامدهای جامعه شناسانه و انسان شناسانه سایبورگ را بررسی می کرد. در یک زیر گروه کانونی در همایش سالانه جامعه انسان شناسی آمریکا در سال ۱۹۹۲ مقاله ای با عنوان انسان شناسی سایبورگ به چاپ رسید که به بیانیه سایبورگ هاراوی ارجاع می داد. گروه مذکور انسان شناسی سایبورگ را اینگونه تعریف کردند که مطالعاتی است که بررسی می کند انسان ها انسانیت را در رابطه با ماشین ها چگونه تعریف می کنند و همین طور علم وفناوری به مثابه فعالیت هایی که فرهنگ را شکل می دهند و فرهنگ آنها را شکل می دهد. این شامل مطالعه شیوه هایی که همه مردم منجمله آن هایی که متخصصان علمی نیستند فناوری را مفهوم سازی می کنند و در مورد صحبت می کنند. این زیرگروه به مطالعات علم و فناوری و جامعه مطالعات اجتماعی علوم نزدیک بود. اخیرتر امبر کیس مسئولیت توضیح دادن مفهوم انسان شناسی سایبورگ برای عموم مردم را عهده دار شده است. او اعتقاد دارد که یک جنبه کلیدی از انسان شناسی سایبورگ مطالعه شبکه های اطلاعات میان انسان ها و فناوری است.
بسیاری از دانشگاهیان به توسعه انسان شناسی سایبورگ یاری رسانده اند و بسیار بیشتر از این تعداد هم هنوز عبارت انسان شناسی سایبورگ را نشنیده اند اما با این حال تحقیقات آن ها ممکن است انسان شناسی سایبورگ طبقه بندی شود. بویژه تحقیقاتی که اندام های مصنوعی پیشرفته و اثرآنها بر زندگی افراد را بررسی می کنند. خلاصه مطالعه جامع تداخل انسان شناسی آمریکایی و سایبورگ در سال ۲۰۱۴ توسط جاشوا ولز توضیح می دهد که چگونه شیوه های غنی از اطلاعات مخفی شده در فرهنگ که انسان ها از ابزارها استفاده می کنند، مفهوم سازی می کنند و آنها را تصور می کنند می تواند مفهوم سایبورگ را در طول توالی فرگشت انسانی بسط دهد. در سال ۲۰۰۸ تعداد واقعی افرادی که خودشان را انسان شناس سایبورگ معرفی می کردند حدود هفت نفر بود. ویکی انسان شناسی سایبورگ در تلاش است که رشته را تا حد ممکن برای همه قابل دسترسی کند، حتی برای افرادی که سابقه ای در انسان شناسی ندارند.
انسان شناسی سایبورگ از روش های سنتی تحقیقات انسان شناسانه مانند قوم نگاری، مشاهده مشارکت کنندگان همراه با روش های آماری، تحقیقات تاریخی و مصاحبه استفاه می کند. انسان شناسی سایبورگ ماهیتا بین رشته ای است و شامل جنبه هایی از مطالعات علم و فناوری، سایبرنتیک، نظریه فمینیستی و بیشتر از آن می شود. تأکید آن بیشتر روی اینست که مردم چگونه از گفتمان پیرامون علم و فناوری برای معنادارساختن علم وفناوری در زندگی خود بهره می گیرند.
wiki: انسان شناسی سایبورگ