کرکره

کرکره . [ ک ِ ک ِ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بهی بخش بوکان شهرستان مهاباد. کوهستانی و معتدل است و 135 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

کرکرة. [ ک َ ک َ رَ ] (ع مص ) بارها برگردانیدن کسی را و چندین بار عود دادن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || کوفتن دانه را و شکستن آن را و پاک کردن . || خندیدن .(ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || برگردانیدن باد ابر را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و گفته اند: کرکر فلان ؛ ای ضحک و انهزم . (از اقرب الموارد). || قرقره کردن در خنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بانگ کردن ماکیان را. || فراهم آوردن چیزی را. (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || دور کردن . (منتهی الارب ). دور کردن و رد کردن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بند نمودن . (منتهی الارب ). حبس نمودن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). بند کردن . (ناظم الاطباء). || گردانیدن آسیا را. (ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد). آسیا گردانیدن . (منتهی الارب ).

کرکرة. [ ک ِ ک ِ رَ ] (ع اِ) پنجم سپل شتر و آن گردی سخت میان سینه ٔ اوست یا سینه ٔ هر ستور ذی خف . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رحی زور شتر و گفته اند سینه ٔ هر ذی خف . (از اقرب الموارد). || گروهی از مردم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

کوبیدن و بلغور کردن دانه‌هایی مانندِ ماش و باقلا در زیر دستاس.

نوعی‌ پرده که از قطعه‌های یک اندازه درست شده و به‌وسیلۀ ریسمانی جمع می‌شود؛ بادگانه.

۱وسیله ای منحنی شکل که پس از شخم زدن زمین،جهت هموار نمودن ...