جانگ بوگو

جانگ بوگو (به کره ای (خط هانجا): 張保皐) یا گونگ بوک (به کره ای (خط هانجا): 弓福) (زاده ۷۸۷ میلادی و مرگ در ۸۴۶ میلادی) دریانورد، فرمانده جنگی، استاد هنرهای رزمی و یکی از نیرومندترین سیاست مداران پادشاهی شیلا در کره بود. او چندین دهه بر دریای زرد و آب های میان سواحل جنوب غربی کره و شبه جزیره شاندونگ چین تسلط داشت. مرکز ناوگان کشتیرانی او در جزیره واندو در چانگ هی جین (استان جولا در کره جنوبی) در دریای جنوب غربی قرار داشت، او مقام رسمی فرماندار دریایی چانگ هی جین را از طرف دربار شیلا در اختیار داشت.
یوم جانگ
امپراتور دریا
اطلاعات زیادی در مورد زندگی او در دست نیست. در کتاب سامگوک ساگی (تاریخچه سه پادشاه) که در سده دوازدهم میلادی نوشته شده، زندگینامه کوتاهی از جانگ بوگو آمده است. در آن به مهارت او در هنرهای رزمی و سفر او به همراه برادر ناتنی اش جانگ نیونگ (정년 鄭年) در جوانی به چین (در آن هنگام تانگ نامیده می شد) اشاره شده است. آن ها باتوجه به مهارت در اسب سواری و شمشیرزنی به ارتش تانگ راه یافتند و فرماندهان نظامی منطقه وانینگ (جیانگ سو کنونی) شدند.
در قرن نهم هزاران شیلایی در تانگ می زیستند و بیشتر آنها به فعالیت های تجاری در سواحل شاندونگ و یانگ زو مشغول بودند. جامعه شیلایی های یانگ زو استقلال زیادی در امور خود داشت و مسائل شیلایی ها عموماً توسط خود آن ها حل و فصل می شد.
جانگ از وضعیت تأسف بار هموطنان خود خشمگین بود؛ اضمحلال حاکمان تانگ موجب رونق کار دزدان دریایی گشته بود و شیلایی های مقیم تانگ هدف مناسبی برای دزدان دریایی بودند که آن ها را برای فروش در بازار به اسارت می گرفتند. در ۸۲۳ میلادی امپراتور تانگ فرمان لغو برده داری را صادر کرد و دستور بازگرداندن تمام بردگان شیلایی را به شیلا داد.