حفاظت محیط زیست

حفاظت محیط زیست به هرگونه عملیاتی که برای نگهداری محیط زیست یا جلوگیری از تخریب آن صورت می گیرد، گفته می شود. حفاظت از محیط زیست، عبارتست از تلاشی که به منظور حفظ سلامتی محیط و انسان ها، در سطوح شخصی، سازمانی یا دولتی، از محیط طبیعی محافظت می کند. با توجه به رشد جمعیت و تکنولوژی، محیط بیوفیزیکی گاهی اوقات نادیده گرفته می شود. این موضوع باید به رسمیت شناخته شود و دولت ها باید محدودیت هایی علیه فعالیت های تخریب محیط زیست ایجاد کنند. از سال ۱۹۶۰، جنبش های فعال زیست محیطی ایجاد شده اند که از مسایل مختلفی در این زمینه اطلاع دارند. هیچ توافقی در مورد میزان اثر فعالیت های انسانی بر روی محیط زیست وجود ندارد و اقدامات حفاظتی گاهی مورد انتقاد قرار می گیرند.موسسات علمی اکنون دوره های آموزشی را پیشنهاد می دهند، مثل مطالعات زیست محیطی، مدیریت محیط زیست و مهندسی محیط زیست، که تاریخچه و روش های حفاظت از محیط زیست را آموزش می دهند. حفاظت از محیط زیست احتیاج به توجه، به فعالیت های مختلف انسانی دارد. تولید زباله، آلودگی هوا و از بین رفتن تنوع زیستی (ناشی از معرفی گونه های مهاجم و گونه های در حال انقراض) بعضی از موارد مرتبط با حفاظت محیط زیست هستند.حفاظت از محیط زیست تحت تأثیر سه فاکتور در هم آمیخته است: قوانین زیست محیطی، اخلاق و آموزش و پرورش. هر کدام از این سه فاکتور، هم در سطح تصمیمات بین المللی و هم در سطح ارزش های رفتاری و شخصی، بر محیط زیست تأثیر می گذارند. برای اینکه حفاظت از محیط زیست به واقعیت تبدیل شود، مهم است که جوامع، در این زمینه ها پیشرفت کرده و تصمیمات زیست محیطی را اتخاذ کنند.
اطمینان از استفاده پایدار و عادلانه منابع، بدون صدمه محیط زیست یا به خطر انداختن سلامت و ایمنی
پیشگیری و کنترل تخریب زمین، آب، گیاهان و هوا
حفظ و تقویت میراث طبیعی و ساختهٔ بشر، شامل تنوع زیستی اکوسیستم های منحصر به فرد
بهبود وضعیت و بهره وری از مناطق تخریب شده
بالابردن سطح آگاهی و درک ارتباط بین محیط زیست و توسعه یافتن
ارتقاء مشارکت فرد و جامعه
ارتقاء همکاری های بین المللی
بازیافت_کاشت درخت
در کشورهای صنعتی، موافقت نامه های زیست محیطی داوطلبانه، اغلب یک پلت فرم را به شرکت ها ارائه می دهند تا حرکت هایی فراتر از حداقل استانداردهای نظارتی را به رسمیت بشناسند و از گسترش بهتر فعالیت های زیست محیطی حمایت کنند. در کشورهای در حال توسعه، مثل آمریکای لاتین، این موافقت نامه ها معمولاً برای اصلاح سطح قابل توجهی از عدم رعایت مقررات اجباری استفاده می شوند. چالش هایی در چگونگی ایجاد اطلاعات پایه این توافق نامه ها، اهداف، نظارت و گزارش ها وجود دارد. با توجه به مشکلات ذاتی در ارزیابی اثر بخشی، آن ها اغلب مورد سؤال قرار می گیرند و ممکن است محیط زیست را تحت تأثیر منفی قرار دهند.
روش اکوسیستم با مدیریت منابع و حفاظت از محیط زیست، هدف در نظر گرفتن روابط متقابل پیچیده کل اکوسیستم، به جای پاسخ به مسائل خاص و چالش ها را، دنبال می کند. در حالت ایده آل، تصمیم گیری به این روش، فعالیتی مشترک برای برنامه ریزی و تصمیم گیری است که شامل طیف گسترده ای از سهامداران در سراسر دپارتمان های دولتی، همچنین نمایندگان صنعت، گروه ها و جوامع محیط زیستی می باشد. این روش، در حالت ایده آل، سبب تبادل بهتر اطلاعات، توسعه استراتژی های متضاد، با نتیجه و بهبود حفاظت محیط زیست منطقه ای می شود.