تتیس

تتیس می تواند به هریک از موارد زیر اشاره داشته باشد:
تتیس (اسطوره)، در اساطیر یونانی نام ایزدبانوی دریا و مادر آشیل بود.
تتیس (ماه)، نام یکی از ماه طبیعی بزرگ زحل است.
اقیانوس تتیس، نام اقیانوس کهنی که تا حدود ۵۰ میلیون سال پیش اقیانوس اطلس را به اقیانوس آرام متصل می کرد.
سیارک ۱۷ که به نام ۱۷ تتیس شناخته می شود.

تِتیس (Tethys)
در اساطیر یونان، از تیتانها، دختر اورانوس و گایا، همسر اوکئانوس. از اوکئانوس صاحب بیش از هزار فرزند شد، ازجمله خدایان رودها، اوکئانیدها (پریهای دریاهای آزاد) و امواج. تتوس معلم هِرا، الهۀ زنان و ازدواج، شد. سومین قمر زحل را تتوس نام گذاری کردند.

تتیس (اخترشناسی). تِتیس (اخترشناسی)(Tethys)
تِتیس
در اخترشناسی، قمر بزرگ سیارۀ زحل، و نهمین قمر شناخته شده از سمت این سیاره. تقریباً هر دو روز زمینی یک بار و در فاصلۀ متوسط ۲۹۵هزار کیلومتری بر گرد زحل مدار می پیماید. مدار آن موازی با استوای زحل و اندکی بیضی شکل است. تتیس کروی شکل است و اندازۀ قطر آن حدود ۱۰۶۰ کیلومتر، یک سوم قطر ماه است. ساختار درونی و ترکیب تتیس نامشخص است، اما سیاره شناسان براساس چگالی آن معتقدند قسمت اعظم آن از آب منجمد تشکیل شده است و فقط هستۀ سنگی کوچک دارد. سطح تتیس پُر از دهانه است و ترک هایی آن را پوشانده اند. بزرگی اودیسئوس، بزرگ ترین دهانۀ این قمر، ۴۰۰ کیلومتر است و از برخورد سیارکی به پهنای دوپنجم قطر تتیس ناشی شده است. بنابه تخمین سیاره شناسان، اگر تتیس هنگام برخورد سیارک جامد بود، ضربۀ حفرکنندۀ اودیسئوس آن را متلاشی می کرد. بنابه نظر دانشمندان اودیسئوس مدت ها پیش و در زمانی ایجاد شده است که تتیس هنوز کاملاً مایع بود و می توانست نیروی ناشی از ضربه ای عظیم را در خود جذب کند. بزرگ ترین ترک سطح این قمر ایتاکا چاسما نام دارد که خندق بسیار عظیمی به پهنای ۱۰۰ کیلومتر و عمق سه تا پنج کیلومتر است و حدود ۲هزار کیلومتر امتداد دارد. طول ایتاکا چاسما تقریباً برابر سه چهارم محیط تتیس است. بنابه باور دانشمندان، ایتاکا چاسما ضمن منجمد شدن تتیس پدید آمده است. سطح این قمر احتمالاً زودتر از درون آن منجمد شده است. بخش داخلی، ضمن انجماد، منبسط شده، سطح را جابه جا کرده، و شکاف داده است. بدین ترتیب، این ترک بسیار بزرگ پدید آمده است. در این قمر دشت های مسطحی با دهانه های اندک نیز وجود دارد که نشان می دهد تتیس، پس از منجمدشدن در میلیاردها سال پیش، از نظر زمین شناسی فعال بوده است. احتمالاً یخ فشان هایی فوران کرده اند و با پاشیدن آب بر سطح، دهانه ها را پوشانده اند. دو قمر کوچک تلستو و کالیپسو نیز در مدار تتیس بر گرد زحل می گردند. در ۱۶۸۴، اخترشناس ایتالیایی تبار فرانسوی، جووانی کاسینی، تتیس را کشف کرد و نام ایزدبانوی دریا و یکی از تیتان های اساطیر یونان را برای یافتۀ خود برگزید. هر یک از ویژگی های سطحی تتیس را به نام شخصیت ها و مکان هایی نامیده اند که در شعر حماسی اودیسه، سرودۀ هومر، آمده اند.

تتیس (اسطوره). تِتیس (اسطوره)(Thetis)
تِتیس و ملازمانش در حال آماده کردن زره آشیل
در اساطیر یونان، زیباترین نِرِئید (الهۀ دریا)، و مادر آشیل. طفلش را در رود استوکس غوطه داد که در نتیجه، به جز پاشنه هایش، سراپا رویین تن شد. در ایلیاد هومر، تتیس زرهی را که هِفایستوس ساخته است به آشیل می دهد. چون مقدر بود که پسرش قوی تر از شوهرش باشد، پس به خواست خدایان به اجبار با پلئوس، که از خاکیان بود، ازدواج کرد. کوشید با تبدیل خود به پرنده، درخت و سرانجام ببر از او بگریزد، اما نتوانست از آغوشش خلاصی یابد. در عروسی او، اِریس، تجسم نزاع، سیبی زرین را به میان مهمانان انداخت تا پاداش زیباترین الهۀ آن جمع باشد. چون میان آفرودیت، آتنا و هِرا نزاع درگرفت، پاریس، شاهزادۀ تروا، به داوری فراخوانده شد و به نفع آفرودیت رأی داد و در ازای آن هلن نصیب او شد که جنگ های تروا را به دنبال داشت.