تامیل نادو

تامیل نادو (به تامیلی: தமிழ்நாடு) یکی از ۲۹ ایالت هند است.
ویکی پدیای انگلیسی
مرکز و بزرگ ترین شهر این ایالت چنای (نام پیشین: مَدرَس) است.
تامیل نادو در جنوبی ترین قسمت شبه قاره هند واقع شده و با ایالت های کرالا، کارناتاکا، آندرا پرادش و همین طور ناحیهٔ پودوچری هم مرز است.
تامیل نادو یازدهمین ایالت هند از دید وسعت و هفتمین از دیدگاه جمعیت می باشد.

تامیلْ نادو (Tamil Nadu)
چنای، تامیلْ نادو
چنای، تامیلْ نادو
چنای، تامیلْ نادو
چنای، تامیلْ نادو
چنای، تامیلْ نادو
چنای، تامیلْ نادو
(نام سابق: ایالت مَدرَس، تا ۱۹۶۸) ایالتی در جنوب شرقی هند، با ۱۳۰,۰۶۹ کیلومتر مربع مساحت و ۶۴,۱۵۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱). از شمال به کرناتاکا و آندرا پرادش، از غرب به کرالا، و از شرق و جنوب به خلیج بنگال و اقیانوس هند محدود است. مرکز آن چنای (مَدرَس سابق) و صنایع آن شامل پنبه ریسی، چرم سازی، و پالایش شکر است. تولیدات آن عبارت اند از چای، قهوه، ادویه، نیشکر، و نارگیل. تامیل نادو دارای جلگه های ساحلی، از جمله دلتای کاوری، است. در بخش غیرساحلی آن تپه های نیلگیری و ادامۀ کوه های غات غربی واقع شده اند. میزان بارش باران در این ایالت کافی نیست، و غالباً از بادهای موسمی شمال شرقی ناشی می شود. زبان اصلی ساکنان آن تامیلی است و ۱۰ درصد مردم شمال منطقه به زبان تلوگویی تکلم می کنند. ایالت کنونی در ۱۹۵۶ تأسیس شد. تامیل نادو شامل بخشی از نواب نشین سابق مدرس بریتانیا است که از مناطقی تشکیل شده که از فرانسه و تیپو سلطان یا تیپو صاحب، سلطان میسور، در قرن ۱۸ گرفته شده بود و در ۱۹۵۰ به یکی از ایالت های جمهوری هند تبدیل شد.