ابن ابی لیلی

عبد الرحمان بن ابی لیلی یکی از محدثان و راویان معروف می باشد، شرح حال او در کتب رجال شیعه و سنی آمده است شیخ ابو جعفر طوسی در رجال خود او را از اصحاب جعفر صادق نیز ذکر می کند، ابن الندیم گوید:ابن ابی لیلی از کسانی است که از روی اجتهاد خود فتوی می داد، و او قبل از ابو حنیفه باب اجتهاد و رای را باز کرد، او منصب قضاء داشت و از طرف بنی امیه و بنی عباس حکم قضاء گرفته بود.
عبد الرحمان بن ابی لیلی کتاب هائی هم تألیف کرد که از آن جمله کتاب فرائض می باشد، او در سال ۱۴۸ در حالیکه از طرف ابو جعفر منصور شغل قضاء داشت درگذشت، در کتاب تهذیب التهذیب گوید: عبد الرحمان از پدرش روایت می کند و از وی نیز فرزندش روایت کرده است، عبدالله بن شبرمه دربارهٔ او گوید:
و کیف ترجّی لفصل القضاءو لم تصب الحکم فی نفسکافتزعم أنک لابن الجلاحو هیهات دعواک من أصلکا.

[ویکی فقه] اِبْن ِ اَبی لِیْلی ، ابوعیسی عبدالرحمان یسار انصاری کوفی (د ۸۳ق / ۷۰۲م )، فقیه ، قاضی ، قاری و محدث شیعی است.
تاریخ دقیق تولد عبدالرحمان روشن نیست .ابونعیم
ابونعیم اصفهانی ، احمد، ج۴، ص۳۵۳، حلیة الاولیاء، بیروت ، ۱۴۰۵ق / ۱۹۸۵م .
عبدالرحمان از تابعین و از محدثان بنام اسلامی است که به گفته خود حدود ۱۲۰ تن از اصحاب پیامبر را دیده
ابونعیم اصفهانی ، احمد، ج۴، ص۳۵۱، حلیة الاولیاء، بیروت ، ۱۴۰۵ق / ۱۹۸۵م .
بنام ترین کسانی که وی از آنان حدیث روایت کرده عبارتند از مُعاذ بن جَبَل ،
ابن حبان ، محمد، ج۲، ص۴۹، المجروحین ، به کوشش محمود ابراهیم زاید، بیروت ، دارالمعرفة.
...