بخش میانی پارینه‌سنگی که از 100 تا 35 هزار سال پیش شروع می‌شود و مهم‌ترین ویژگی‌های آن پیشرفت و تنوع ابزارهای سنگی و همچنین نخستین کاربردهای نمادین دست‌ساخته‌هاست
پارینه سنگی میانی
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
پارینه سنگی میانی (به انگلیسی: Middle Paleolithic) دومین دوره از پارینه سنگی است که در قاره های آسیا، اروپا و آفریقا به وقوع پیوسته است. باستان شناسان بازه این دوره را از ۳۰۰ هزار سال تا ۳۰ هزار سال پیش می دانند. مهم ترین ویژگی های آن، پیشرفت و گوناگونی ابزارهای سنگی و همچنین نخستین کاربردهای نمادین دست ساخته هاست.
گاه شمار تاریخ ایران از غارنشینی تا ظهور هخامنشیان
این دوران با تاریخ های مختلف در نقاط مختلف جهان رخ داده است. این دوران با ظهور دوران پارینه سنگی زبرین پایان می یابد.
در این دوران بود که انسان های نئاندرتال در حدود ۳۰۰٫۰۰۰ تا ۳۰٫۰۰۰ سال پیش در قارهٔ اروپا ظهور یافتند و قدیمی ترین آثار یافت شده از انسان در این دوران مربوط به ۱۹۵٫۰۰۰ سال پیش مربوط به همین دوران می شود. همچنین جدایی فیزیولوژیکی انسان نوین با تغییراتی در میتوکندری حوا تا ۱۵۰٫۰۰۰ سال پیش و ظهور انسان ایگرگ کروموزومی در حدود ۹۰٫۰۰۰ سال پیش از دیگر اتفاقات در این دوران بود. همچنین بنا بر منشاء آفریقایی انسان نوین، انسان های نوین در حدود ۷۰٫۰۰۰ تا ۱۰۰٫۰۰۰ سال پیش تصمیم به مهاجرت از آفریقا گرفتند و با گسترش قلمرو خود، جایگزینی انسان نوین با انسان های نئاندرتال و انسان راست قامت از دیگر رخ دادهای مهم در این دوران بود.
در حدود ۱۰۰٬۰۰۰ پیش از میلاد آثار بر جای مانده از غارنشینی در کوه های زاگرس در غرب ایران بیانگر سکونت انسان در این مناطق در دوره پارینه سنگی میانی (۳۰۰٬۰۰۰ تا ۳۰٬۰۰۰ سال پیش) است.
گاه شمار تاریخ ایران از غارنشینی تا ظهور هخامنشیان
این دوران با تاریخ های مختلف در نقاط مختلف جهان رخ داده است. این دوران با ظهور دوران پارینه سنگی زبرین پایان می یابد.
در این دوران بود که انسان های نئاندرتال در حدود ۳۰۰٫۰۰۰ تا ۳۰٫۰۰۰ سال پیش در قارهٔ اروپا ظهور یافتند و قدیمی ترین آثار یافت شده از انسان در این دوران مربوط به ۱۹۵٫۰۰۰ سال پیش مربوط به همین دوران می شود. همچنین جدایی فیزیولوژیکی انسان نوین با تغییراتی در میتوکندری حوا تا ۱۵۰٫۰۰۰ سال پیش و ظهور انسان ایگرگ کروموزومی در حدود ۹۰٫۰۰۰ سال پیش از دیگر اتفاقات در این دوران بود. همچنین بنا بر منشاء آفریقایی انسان نوین، انسان های نوین در حدود ۷۰٫۰۰۰ تا ۱۰۰٫۰۰۰ سال پیش تصمیم به مهاجرت از آفریقا گرفتند و با گسترش قلمرو خود، جایگزینی انسان نوین با انسان های نئاندرتال و انسان راست قامت از دیگر رخ دادهای مهم در این دوران بود.
در حدود ۱۰۰٬۰۰۰ پیش از میلاد آثار بر جای مانده از غارنشینی در کوه های زاگرس در غرب ایران بیانگر سکونت انسان در این مناطق در دوره پارینه سنگی میانی (۳۰۰٬۰۰۰ تا ۳۰٬۰۰۰ سال پیش) است.
wiki: پارینه سنگی میانی
فرهنگستان زبان و ادب
{Middle Palaeolithic} [باستان شناسی] بخش میانی پارینه سنگی که از 100 تا 35 هزار سال پیش شروع می شود و مهم ترین ویژگی های آن پیشرفت و تنوع ابزارهای سنگی و همچنین نخستین کاربردهای نمادین دست ساخته هاست
کلمات دیگر: