تیپ

لواء

سرگشته، مدهو ، حیران ، بیقرار، شتاب زده، نمونه، سرسلسله، سرمشق، صورت، مثال
( اسم ) واحدی درنظام که در تشکیلات کنونی شامل چند هنگ ( فوج ) است و هر لشکر شامل چند تیپ . یا به تیپ یکدیگر زدن با یکدیگر منازعه کردن .

[ فر. ] (اِ. ) ۱ - نمونة شاخص از یک دسته ، نوع ، جنس و صنف . ۲ - واحدی در نظام کمتر از لشکر، بیشتر از هنگ .

تیپ. ( اِ )دسته. گروه. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). نمونه بارز یکدسته. نوع جنس. صنف. ( فرهنگ فارسی معین ). به این معنی ظاهراً از کلمه تیپ فرانسه مأخوذ است : جماعت افغان که قزلباشیه را مستعد حرب دیدند لشکر خود را سه تیپ کرده یک دسته در میان و دو دسته از دو طرف... ( مجمل التواریخ گلستانه از یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || لشکری که مرکب از دو فوج یا بیشتر است و صاحب منصب آن سرتیپ گفته میشود. ( فرهنگ نظام ). واحدی در نظام که در تشکیلات کنونی شامل چند هنگ ( فوج ) است و هر لشکر شامل چند تیپ. ( فرهنگ فارسی معین ). || متصل به یکدیگر. بی درز. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
- به تیپ یکدیگر زدن ؛ در تداول به معنی منازعه کردن. ( از فرهنگ فارسی معین ).

۱. دسته ای از مردم با خصوصیات مشترک.
۲. شخصیتی که نمونۀ عالی و بارز از یک صنف یا یک دسته از مردم است.
۳. نحوۀ لباس پوشیدن یک شخص: خوش تیپ.
واحدی نظامی، پایین تر از لشکر، و شامل چند هنگ.

{brigade} [علوم نظامی] یگانی راهکنشی معمولاً کوچک تر از لشگر که گرو ه ها یا گردان ها و یگان های کوچک تر برای رفع نیاز به آن اعزام می شوند

/tip/ خال – لک

اُردی