مترادف تحذیر : احتراز، انذار ، بازداری، حذر، منع، بیم دادن، پرهیزاندن، باز داشتن، برحذرداشتن، ترساندن، ترسانیدن
متضاد تحذیر : اغرا، تحریک، تشویق، تحریض
تحذیر
مترادف تحذیر : احتراز، انذار ، بازداری، حذر، منع، بیم دادن، پرهیزاندن، باز داشتن، برحذرداشتن، ترساندن، ترسانیدن
متضاد تحذیر : اغرا، تحریک، تشویق، تحریض
فارسی به انگلیسی
فارسی به عربی
تحذیر
عربی به فارسی
سرزنش دوستانه , تذکر , راهنمايي , اخطار , اگهي , پيش بيني احتياطي , تحذير , اشاره , زنگ خطر , اعلا م خطر , عبرت , اژير , هشدار
مترادف و متضاد
اگاه کردن، اشاره، هشدار، اخطار، اعلام خطر، اعلام، اژیر، تحذیر، زنگ خطر
انصراف، تحذیر
اخطار، تحذیر، برحذر داشتن، فکر قبلی
اخطار، تحذیر، پیش اندیشه، احساس قبلی نسبت به چیزی
پیش بینی، تحذیر
احتراز، انذار ≠ اغرا، تحریک، تشویق، تحریض
۱. احتراز، انذار ≠ اغرا، تحریک، تشویق، تحریض
۲. بازداری، حذر، منع
۳. بیم دادن، پرهیزاندن، باز داشتن، برحذرداشتن، ترساندن، ترسانیدن
فرهنگ فارسی
برحذرساختن، ترساندن، پرهیزدادن
( مصدر ) ۱- ترسانیدن بیم دادن. ۲- پرهیزانیدن پرهیز فرمودن . جمع : تحذیرات .
( مصدر ) ۱- ترسانیدن بیم دادن. ۲- پرهیزانیدن پرهیز فرمودن . جمع : تحذیرات .
فرهنگ معین
(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - ترسانیدن . ۲ - پرهیز دادن .
لغت نامه دهخدا
تحذیر. [ ت َ ] ( ع مص ) ترسانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ نظام ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). || تحریز و تنبیه. ( قطر المحیط ) ( اقرب الموارد ). || ( اصطلاح نحو ) تحذیر آنست که مخاطب را به امری که احتراز از آن واجب است متوجه کنند. احکام تحذیر: تحذیر یا با «ایّاک َ» و فروع آنست و یا بدون آن. هر گاه با «ایاک » باشد محذرمنه پس از آن ، بحال عطف یا غیر عطف آید و منصوب باشد و یا آنکه بوسیله «مِن » مجرور گردد و در هر سه حالت ، فعل ناصب وجوباً مقدر میشود، مانند: ایاک والشرَّ، ایاک الشرَّ، ایاک من الشر. و تقدیر در نخستین و دوم اینست : احذرک و احذر الشر، و در سوم : احذرک من الشر. و اگر بی ایاک باشد یا محذرمنه مکرر میشود بحال غیر عطف یا آنکه بصورت مفرد میماند و در هر حال محذرمنه منصوب است ، مانند: الشرَّ الشرَّ، الشرَّ والشرَّ، الکذب َ. و تقدیر در آنها چنین است : اِحذر الشرَّ یا اِحذر الکذب َ. و در صورت تکرار و عطف ، فعل ناصب وجوباً حذف میشود ودر باقی حذف بطور جواز است. هر گاه «ایاک » بر فعل درآید واجب است که پس از آن «مِن » ( حرف جر ) مقدر گرددو فعل با «اَن » مصدری مقرون باشد، مانند: ایاک اَن تفعل هذا؛ یعنی : ایاک مِن فعل هذا. ( از القواعد الجلیة ج 3 ص 193 ). و رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون شود.
فرهنگ عمید
۱. بر حذر ساختن، ترساندن.
۲. پرهیز دادن.
۲. پرهیز دادن.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] تحذیر (ابهام زدایی). تحذیر ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • تحذیر (فقه)، به معنی برحذر داشتن و دارای احکامی در فقه اسلامی• تحذیر (نحو)، "تحذیر" مصدر باب "تفعیل" از ماده ی "حذر" و در لغت به معنای بیم دادن و بر حذر داشتن• قاعده تحذیر، یکی از قواعد فقه
...
...
wikifeqh: اسم مذکور (اسم مذکور ممکن است محذّرمنه (امر مکروه) و یا محذّر (مخاطب یا متعلق به آن) باشد که در ادامه به هر دو نوع اشاره خواهد شد.) توسط فعل محذوف "إحذر" و نظائر آن. مانند جایی که برای بر حذر داشتن طفل از آتش، گفته شود: «النارَ»؛ در این مثال "النارَ" امر مکروه و مفعول به برای فعل محذوف (إحذر) است؛ تقدیر عبارت "إحذر النارَ" بوده است.
وجه نامگذاری
معنای لغوی تحذیر (بر حذر داشتن) در معنای اصطلاحی لحاظ شده است. (طبق نظر صاحب النحو الوافی ، تعریف کثیری از عالمان نحو از تحذیر، همان معنای لغوی آن است.) به این بیان که متکلّم با توجه دادن مخاطب بر امر مکروه به جهت اجتناب از آن، در واقع مخاطب را از آن امر بر حذر داشته و بیم می دهد. اما با توجه به دو قید "نصب امر مکروه" و "حذف عامل نصب" در تعریف اصطلاحی معلوم می شود که تحذیر در معنای لغوی اعمّ از تحذیر اصطلاحی بوده و مواردی که عامل نصب در کلام ذکر می شود و یا امر مکروه، مرفوع است، تحذیر اصطلاحی نبوده اگر چه تحذیر به معنای لغوی بر آن صدق می کند.
جایگاه
در تبیین مبحث "تحذیر" در میان عالمان نحو، دو رویکرد مشاهده می شود؛ گروهی (همچون شیخ رضی در "شرح الرضی علی الکافیة"، صاحب بداءة النحو و صاحب مبادئ العربیة ) در مباحث "مفعول به" بعد از تبیین "اصلِ ذکر عامل مفعول به"، از موارد وجوب حذف عامل آن بحث کرده و "تحذیر" را در کنار "اِغراء"، "اختصاص" و "اشتغال"، به عنوان یکی از موارد وجوب حذف عامل مفعول به، به شمار آورده اند. در مقابل، گروهی دیگر بعد از باب "توابع" در کنار بحث "نداء" به بررسی مبحث "تحذیر" پرداخته اند.
ذکر این نکته قابل توجه است که با وجود اختلاف "تحذیر" و "اِغراء" در معنا، اما در احکام با هم مساوی بوده و ازاین رو عالمان نحو این دو را در کنار هم ذکر می کنند.
شرط تحقق
...
وجه نامگذاری
معنای لغوی تحذیر (بر حذر داشتن) در معنای اصطلاحی لحاظ شده است. (طبق نظر صاحب النحو الوافی ، تعریف کثیری از عالمان نحو از تحذیر، همان معنای لغوی آن است.) به این بیان که متکلّم با توجه دادن مخاطب بر امر مکروه به جهت اجتناب از آن، در واقع مخاطب را از آن امر بر حذر داشته و بیم می دهد. اما با توجه به دو قید "نصب امر مکروه" و "حذف عامل نصب" در تعریف اصطلاحی معلوم می شود که تحذیر در معنای لغوی اعمّ از تحذیر اصطلاحی بوده و مواردی که عامل نصب در کلام ذکر می شود و یا امر مکروه، مرفوع است، تحذیر اصطلاحی نبوده اگر چه تحذیر به معنای لغوی بر آن صدق می کند.
جایگاه
در تبیین مبحث "تحذیر" در میان عالمان نحو، دو رویکرد مشاهده می شود؛ گروهی (همچون شیخ رضی در "شرح الرضی علی الکافیة"، صاحب بداءة النحو و صاحب مبادئ العربیة ) در مباحث "مفعول به" بعد از تبیین "اصلِ ذکر عامل مفعول به"، از موارد وجوب حذف عامل آن بحث کرده و "تحذیر" را در کنار "اِغراء"، "اختصاص" و "اشتغال"، به عنوان یکی از موارد وجوب حذف عامل مفعول به، به شمار آورده اند. در مقابل، گروهی دیگر بعد از باب "توابع" در کنار بحث "نداء" به بررسی مبحث "تحذیر" پرداخته اند.
ذکر این نکته قابل توجه است که با وجود اختلاف "تحذیر" و "اِغراء" در معنا، اما در احکام با هم مساوی بوده و ازاین رو عالمان نحو این دو را در کنار هم ذکر می کنند.
شرط تحقق
...
wikifeqh: تحذیر_در_نحو
پیشنهاد کاربران
بیم دادن؛ ترساندن
هشدار دادن
کلمات دیگر: