ژرژ پرک (به فرانسوی: Georges Perec) (زادهٔ ۷ مارس ۱۹۳۶ در پاریس – درگذشتهٔ ۳ مارس ۱۹۸۲ در ایوری سور سن) رمان نویس و فیلمساز معاصر فرانسوی است. پرک عضو انجمن ادبی اولیپو بود.
چیزها: داستانی از سال های ۱۹۶۰ (۱۹۶۵)
کدام موتورگازی با فرمان کروم پلیتی در انتهای حیاط؟ (۱۹۶۶)
مردی که خواب است (۱۹۶۷)
یک ناپدیدشدگی (۱۹۶۹)
ماشین (۱۹۷۲)
فروشگاه گمنام: ۱۲۴ رؤیا (۱۹۷۳)
انواع فضاها (۱۹۷۴)
دبلیو، یا خاطرات کودکی (۱۹۷۵)
یک تلاش به منظور خستگی یک مکان در پاریس (۱۹۷۵)
خاطرات (۱۹۷۸)
زندگی: یک دستورالعمل (۱۹۷۸)
جدول کلمات متقاطع (۱۹۷۹)
یک گالری نابلد (۱۹۷۹)
آلفرد و ماری (فیلمنامه) (۱۹۷۹)
پایان و اشعار دیگر (۱۹۸۰)
داستان جزیره اِلیس: داستان سرگردان و امید (۱۹۸۰)
تفکر طبقه بندی (۱۹۸۵)
۵۳ روز (رمان ناتمام) (۱۹۸۹)
پرک در خانواده یهودی لهستانی تبار در حومهٔ کارگرنشین پاریس به دنیا آمد. او تنها پسر «ایسِک ژودکو» و «سیرلا (شولیویکز) پِرِتز» بود که در دههٔ ۱۹۲۰ به فرانسه مهاجرت کرده بودند. او خویشاوندی دوری با نویسندهٔ ییدیش زبان ایساک لایب پرتز دارد.
پدر پرک که در دوران جنگ جهانی دوم داوطلبانه به خدمت در ارتش فرانسه رفته بود در سال ۱۹۴۰ در اثر جراحات وارده از گلوله یا ترکش کشته شد. در سال ۱۹۴۱ مادرش از ترس افتادنش به دست نازی ها وی را به دهکدهٔ کوهستانی ویلار-د-لن در منطقهٔ منطقه آزاد فرانسه فرستاد، در آن جا او را غسل تعمید داده و نام خانوادگی اش را از پرز به شکل فرانسوی پرک تغییر دادند. وی تا پایان دوران جنگ در همان منطقه با تعدادی از اقوامش زندگی کرد. مادر وی نیز در واقعهٔ هولوکاست (احتمالاً در آشویتز) جان سپرد. در سال ۱۹۴۲ پرک تحت حضانت عمه و شوهرعمه اش قرار گرفت که در سال ۱۹۴۵ رسمی شد. در همین سال به پاریس بازگشت.
هنگامی که در دانشگاه سوربن تاریخ و جامعه شناسی می خواند، شروع کرد به نوشتن مقاله و مرور برای نشریات معتبر ادبی. طی سال های ۱۹۵۸–۵۹ در ارتش خدمت می کرد و پس از مرخصی با پولت پترا ازدواج کرد. آن ها یک سال (۱۹۶۰–۶۱) را در صفاقس تونس گذراندند، جایی که پولت به عنوان معلم کار می کرد.
چیزها: داستانی از سال های ۱۹۶۰ (۱۹۶۵)
کدام موتورگازی با فرمان کروم پلیتی در انتهای حیاط؟ (۱۹۶۶)
مردی که خواب است (۱۹۶۷)
یک ناپدیدشدگی (۱۹۶۹)
ماشین (۱۹۷۲)
فروشگاه گمنام: ۱۲۴ رؤیا (۱۹۷۳)
انواع فضاها (۱۹۷۴)
دبلیو، یا خاطرات کودکی (۱۹۷۵)
یک تلاش به منظور خستگی یک مکان در پاریس (۱۹۷۵)
خاطرات (۱۹۷۸)
زندگی: یک دستورالعمل (۱۹۷۸)
جدول کلمات متقاطع (۱۹۷۹)
یک گالری نابلد (۱۹۷۹)
آلفرد و ماری (فیلمنامه) (۱۹۷۹)
پایان و اشعار دیگر (۱۹۸۰)
داستان جزیره اِلیس: داستان سرگردان و امید (۱۹۸۰)
تفکر طبقه بندی (۱۹۸۵)
۵۳ روز (رمان ناتمام) (۱۹۸۹)
پرک در خانواده یهودی لهستانی تبار در حومهٔ کارگرنشین پاریس به دنیا آمد. او تنها پسر «ایسِک ژودکو» و «سیرلا (شولیویکز) پِرِتز» بود که در دههٔ ۱۹۲۰ به فرانسه مهاجرت کرده بودند. او خویشاوندی دوری با نویسندهٔ ییدیش زبان ایساک لایب پرتز دارد.
پدر پرک که در دوران جنگ جهانی دوم داوطلبانه به خدمت در ارتش فرانسه رفته بود در سال ۱۹۴۰ در اثر جراحات وارده از گلوله یا ترکش کشته شد. در سال ۱۹۴۱ مادرش از ترس افتادنش به دست نازی ها وی را به دهکدهٔ کوهستانی ویلار-د-لن در منطقهٔ منطقه آزاد فرانسه فرستاد، در آن جا او را غسل تعمید داده و نام خانوادگی اش را از پرز به شکل فرانسوی پرک تغییر دادند. وی تا پایان دوران جنگ در همان منطقه با تعدادی از اقوامش زندگی کرد. مادر وی نیز در واقعهٔ هولوکاست (احتمالاً در آشویتز) جان سپرد. در سال ۱۹۴۲ پرک تحت حضانت عمه و شوهرعمه اش قرار گرفت که در سال ۱۹۴۵ رسمی شد. در همین سال به پاریس بازگشت.
هنگامی که در دانشگاه سوربن تاریخ و جامعه شناسی می خواند، شروع کرد به نوشتن مقاله و مرور برای نشریات معتبر ادبی. طی سال های ۱۹۵۸–۵۹ در ارتش خدمت می کرد و پس از مرخصی با پولت پترا ازدواج کرد. آن ها یک سال (۱۹۶۰–۶۱) را در صفاقس تونس گذراندند، جایی که پولت به عنوان معلم کار می کرد.
wiki: ژرژ پرک