حسین حلی

حاج شیخ حسین حلی (متولد ۱۲۷۰ش. در نجف، درگذشته ۱۳۵۳ش. در نجف) از فقهای شیعه که علیرغم منزلت بالای فقهی و اصولی، از عهده داری مرجعیت و تشریفات آن دوری گزیده بود.
الاجتهاد والتقلید
شرح عروةالوثقی (الطهاره)
شرح عروةالوثقی (الاجاره)
شرح المکاسب / شروطالعوضین
شرح المکاسب / المعاطاة
صلاة المسافر (بحث میرزای نائینی)
قاعدة لاتعاد (بحث نائینی)
قاعدة لاضرر
۱۲۷۰ هجری شمسی
حسین حلی در سال ۱۲۷۰ هجری شمسی در نجف به دنیا آمد. وی اهل عیفار (منطقه ای در عراق، در نزدیکی حله) و از طایفه طفیل بود. پدرش، علی بن حسین حلی (متوفی ۱۳۴۴ هجری قمری) عالمی پرهیزکار بود که در جوانی حله را ترک کرده، در نجف سکونت گزید. حسن حلی برادر شاعر و فاضل وی در جوانی بر اثر بیماری درگذشت.
حسین حلی از کودکی به تحصیل علوم حوزوی روی آورد و پس از طی دوره مقدمات، به تحصیل در دوره سطوح عالی مشغول شد. از استادان اون می توان به مراجع بزرگ میرزا محمدحسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاءالدین عراقی اشاره کرد. او از شاگردان برجسته و نزدیک به میرزا محمدحسین نائینی بود که مدتی طولانی در جلسات درس وی حضور داشت.

[ویکی شیعه] شیخ حسین حلّی، فقیه شیعه قرن چهاردهم، از شاگردان میرزا محمدحسین نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی است. او استاد محمدتقی حکیم، محمد سعید حکیم و سید رضی شیرازی بوده است.
حسین در حدود ۱۳۰۹ در نجف به دنیا آمد. وی اهل عیفار (منطقه ای در عراق، در نزدیکی حلّه) و از طایفه طفیل بود. پدرش، علی بن حسین حلی (متوفی ۱۳۴۴) عالمی پرهیزکار بود که در جوانی حلّه را ترک کرده، در نجف سکونت گزید. حسین برادر شاعر و فاضلی به نام حسن داشت که از وی بزرگ تر بود و در ۱۳۳۷ در جوانی براثر بیماری درگذشت. از او دو اثر، کتاب فی علم الصرف و دیوان شعر، باقی مانده است.
حسین حلّی در سال ۱۳۹۴ق / ۱۳۵۳ش در نجف درگذشت. قبر وی در حجره شماره ۲۱ صحن حرم امام علی(ع) قرار دارد. او را پرهیزکار، خوش خلق و متواضع توصیف کرده و گفته اند که از ریاست و زعامت دوری می جست.