فارص

فارص(عبری: פֶּרֶץ / פָּרֶץ به معنی زنازاده) نام پسر یهودا و نواده یعقوب است. نام مادرش تامار عیر بود. فارص مؤسس خاندان فارصیان بود. پسران وی حصرون و نخشون بودند. نام وی در نسب نامه های قبیله یهودا و نیز نسب نامه داوود و عیسی ذکر شده است (پیدایش ۲۹:۳۸، اعداد ۲۰:۲۶، توا ۵:۲، روت ۱۲:۴، متی ۳:۱، لوقا ۳۳:۳).
عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، شابک ‎۹۶۴-۳۰۷-۱۶۳-۴
کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴-۳۳۱-۰۶۸-X
طبق آنچه برخی به تاربخ نسبت می دهند، فارص از تامار زاده شده بود. یهودا با تامار که عروس بود همبستر شد که این عمل وی بعدها در شریعت موسی ممنوع شد، یهودا از تامار صاحب دو پسر به نام های فارص و زارح گردید. (طبقکتاب مقدس داود از نسل فارص است).
گفته می شود پس از آن که از حامله شدن تامار آگاهی یافت، دستور داد او را به گناه زنا در آتش بسوزانند، اما وقتی فهمید که از خود حامله شده گفت تامار از من بیگناه تر است و او را رها کرد.