کلمه جو
صفحه اصلی

ایرنه

دانشنامه عمومی

«Constantine VI». Britannica Online Encyclopedia. دریافت شده در ۲ ژانویه ۲۰۱۱.
ایرنه (به یونانی: Ειρήνη η Αθηναία) (به انگلیسی: Irene Sarantapechaina) (زادهٔ پیرامون ۷۵۲ در آتن – درگذشتهٔ ۹ اوت ۸۰۳ در لسبوس) امپراتریس روم شرقی (بیزانس) از ۷۹۷ تا ۸۰۲ بود. او در عین حال یکی از قدیسه های کلیسای ارتودوکس یونان به شمار می رود زیرا نقشی مهم در بازگردانی جایگاه شمایل های مذهبی به امپراتوری روم شرقی داشت وی به مدت ۱۵ سال در دو دوره اول به عنوان نایب السلطنه و بعد امپراتریس همراه پسرش مشترک امپراتور بیزانس بود و حکومت کرد و بعد پسرش را از تخت خلع کرد و دستور کور شدنش را داد و خود را باسیلیوس و اگوستوس که مقام امپراتوری مرادن بود خواند و از طرف کلیسا او را امپراتریس فرمانروای مقدس خواندن و ایرنه به تنهایی به مدت ۵ سال حکومت کرد.
امپراتریس فرمانروا بیزانس
ایرنه همسر لئوی چهارم، امپراتور وقت بیزانس بود. با مرگ لئو در ۷۸۰، پسر ۱۰ سالهٔ آنان کنستانتین با عنوان کنستانتین ششم تحت سرپرستی مادرش ایرنه به امپراتوری رسید. اما خردسالی امپراتور جدید سبب شد تا ایرنه به عنوان نایب السلطنه تمام زمام امور را در دست گیرد و هم زمان به عنوان امپراتور مشترک و حاکم اصلی رسما همراه با فرزندش به صورت مشترک فرمانروایی کند و چرا که کنستانتین کوچک بود و تماما در زیر سایه قدرت مادرش بود به همین خاطر ایرنه به تنهایی بر امپراتوری بیزانس حکومت می کرد. ایرنه همچنین در همان سال موفق شد تا نقشه ای را که به نظر می رسید از جانب آیکونکلاست ها (بت شکنان یا محالفان استفاده از شمایل های مذهبی) برای بر تخت نشاندن نیکه فوروس، برادر ناتنی لئو کشیده شده بود را خنثی نمود.

دانشنامه آزاد فارسی

ایرِنِه (Irene)
در اساطیر یونان، الهۀصلح (پاکسدر اساطیر روم). به نوشتۀ هِزیود، از هوراها، الهگان فصل ها، دختر زئوسو تمیس، تجسّم نظم، بود. مجسمۀ ایرنه در آکروپولیسآتن، او را با پلوتوس، خدای ثروت، نشان می دهد.


کلمات دیگر: