مترادف نزار : بیجان، ضعیف، فگار، کم زور، لاغر، مردنی، منهوک، ناتوان، نحیف
متضاد نزار : قوی
نزار
مترادف نزار : بیجان، ضعیف، فگار، کم زور، لاغر، مردنی، منهوک، ناتوان، نحیف
متضاد نزار : قوی
فارسی به انگلیسی
decrepit, feeble, frail, gaunt, infirm, invalid, lean, meager, rickety, run-down, slight
thin, lean
فارسی به عربی
رقیق , ضییل , لحم بدون دهن
مترادف و متضاد
ضعیف، لاغر، بی حاصل، نزار، اندک، نحیف، کم سود
لاغر، رقیق، نازک، نزار، باریک، سبک، نحیف، تنک، کم پشت، کم چربی، رقیق و آبکی، کم جمعیت، بطور رقیق، نازک شدن
دل شکسته، نزار، غمگین، ملول، پریشان، دل ازرده
نزار، ضعیف البنیه، مبتلا به سوء هاضمه و ضعف
لاغر، نزار، نحیف، ناچیز، لات، بی برکت، بی چربی
نوک تیز، نزار، رنگ پریده، قله دار
بیجان، ضعیف، فگار، کم‌زور، لاغر، مردنی، منهوک، ناتوان، نحیف ≠ قوی
فرهنگ فارسی
ویژگی فردی که دچار نزاری باشد
المصطفی لدین الله بن مستنصر ( و. دهم ربیع الاول ۴۳۷ - مقت. قاهره ۴۸۸ ) . مکنی بابی منصور. فرزند المستنصر و برادر المستعلی .
لاغر، ضعیف، ناتوان، افسرده، رنجور، گوشت بی چربی
۱ - ( صفت ) لاغر: چون خدمت اوکردی واودرتونگه کرد فربه شوی ازنعمت اوگرچه نزاری . ( فرخی عبد.۲ ) ۳۷۷ - ناتوان ضعیف .۳ - رنجور.۴ - ( اسم ) گوشت بی چربی : ( ازگوشتها ) آنکه نزارتر بودطبیعت خشک بکند.
المصطفی لدین الله بن مستنصر خلیفه فاطمی و مصر و امام اسماعیلیان است و بعد از پدرش مستنصر .
لاغر، ضعیف، ناتوان، افسرده، رنجور، گوشت بی چربی
۱ - ( صفت ) لاغر: چون خدمت اوکردی واودرتونگه کرد فربه شوی ازنعمت اوگرچه نزاری . ( فرخی عبد.۲ ) ۳۷۷ - ناتوان ضعیف .۳ - رنجور.۴ - ( اسم ) گوشت بی چربی : ( ازگوشتها ) آنکه نزارتر بودطبیعت خشک بکند.
المصطفی لدین الله بن مستنصر خلیفه فاطمی و مصر و امام اسماعیلیان است و بعد از پدرش مستنصر .
فرهنگ معین
(نِ ) [ په . ] (ص . ) لاغر، نحیف .
لغت نامه دهخدا
نزار. [ ن ِ ] ( ص ) پهلوی : نیزار ( ضعیف ، محتاج )، در اراک : نزر ( ضعیف ، ناتوان ). ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). لاغر. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ) ( جهانگیری ) ( از رشیدی ) ( غیاث اللغات ). ضعیف. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( انجمن آراء ) ( ناظم الاطباء ) ( جهانگیری ). نحیف. ( ناظم الاطباء ) ( دهار ) ( از منتهی الارب ). ضئیل. ضارع. هزیل. ( از منتهی الارب ) ( از دهار ). باریک. ( ناظم الاطباء ). منحوف. عراصم. عرصم. عرصام. منخوش. منهوک. عَنْقَش. ضُؤَلة. ( از منتهی الارب ). نحیل. ضاوی. هزول. ( یادداشت مؤلف ). تکیده. بی گوشت. مقابل فربه. مقابل چاق. مقابل پروار :
چون خدمت او کردی او در تو نگه کرد
فربه شوی از نعمت او گرچه نزاری.
تنم ز شرم همی گردد ای امیر نزار.
درخت از این غم چون من نژند گشت و نزار.
من تو را عاشق از آنم که نحیفی و نزار.
چون نزاری پیش روی فربهی.
بسیار نزار است به از مردم فربه.
دشمن نزار گشته و فرخسته.
آنکش دنبه است و آنکه خشک و نزار است.
با جان هوشیارم شخص نزار من.
تن چه فربه چه نزار اندر زمین.
عشقت بره دومادر آمد
هرگز نشود نزار و لاغر.
گرگ ستم سمین ، بره عافیت نزار.
آهوی فربه ندود با نزار.
یک ابوبکر نزاری یافتند.
چون خدمت او کردی او در تو نگه کرد
فربه شوی از نعمت او گرچه نزاری.
فرخی.
خدای داند کاین پیش تو همی گویم تنم ز شرم همی گردد ای امیر نزار.
فرخی.
خزان درآمد و آن برگها بکند و بریخت درخت از این غم چون من نژند گشت و نزار.
فرخی.
عذر خود پیش منه زانکه نزاری و نحیف من تو را عاشق از آنم که نحیفی و نزار.
فرخی.
بوستان افروز پیش ضیمران چون نزاری پیش روی فربهی.
منوچهری.
کوچک دو کفت مه ز دو دریای بزرگ است بسیار نزار است به از مردم فربه.
منوچهری.
او می خورد به شادی و کام دل دشمن نزار گشته و فرخسته.
ابوالعباس عباسی.
این رمه مر گرگ مرگ راست همه پاک آنکش دنبه است و آنکه خشک و نزار است.
ناصرخسرو.
ای آنکه کردگار ز بهر تو جفت کردبا جان هوشیارم شخص نزار من.
ناصرخسرو.
چون از اینجا جان تو فربه شودتن چه فربه چه نزار اندر زمین.
ناصرخسرو.
شراب ممزوج مردمان لاغر و خشک و نزار را زیان دارد. ( نوروزنامه ).عشقت بره دومادر آمد
هرگز نشود نزار و لاغر.
عمادی شهریاری.
یک چند بی شبانی حزم تو بوده اندگرگ ستم سمین ، بره عافیت نزار.
نظامی.
به که ضعیفی که در این مرغزارآهوی فربه ندود با نزار.
نظامی.
بعدسه روز و سه شب کاشتافتندیک ابوبکر نزاری یافتند.
مولوی.
به جسد کی شود ضعیف قوی نزار. [ ن ِ ] (اِخ ) ابن معدبن عدنان . نام جد اعلای قبایل شمالی جزیرةالعرب است ، و اعراب شمالی به خصوص بنی قحطان و یمنی ها بدین نسبت بر اعراب جنوب تفاخر می کنند.
نزار. [ ن ِ ] (ع اِ) ج ِ نَزْر. (منتهی الارب ). رجوع به نَزْر شود.
نزار. [ ن ِ ] (ص ) پهلوی : نیزار (ضعیف ، محتاج )، در اراک : نزر (ضعیف ، ناتوان ). (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). لاغر. (برهان قاطع) (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (جهانگیری ) (از رشیدی ) (غیاث اللغات ). ضعیف . (برهان قاطع) (آنندراج ) (انجمن آراء) (ناظم الاطباء) (جهانگیری ). نحیف . (ناظم الاطباء) (دهار) (از منتهی الارب ). ضئیل . ضارع . هزیل . (از منتهی الارب ) (از دهار). باریک . (ناظم الاطباء). منحوف . عراصم . عرصم . عرصام . منخوش . منهوک . عَنْقَش . ضُؤَلة. (از منتهی الارب ). نحیل . ضاوی . هزول . (یادداشت مؤلف ). تکیده . بی گوشت . مقابل فربه . مقابل چاق . مقابل پروار :
چون خدمت او کردی او در تو نگه کرد
فربه شوی از نعمت او گرچه نزاری .
خدای داند کاین پیش تو همی گویم
تنم ز شرم همی گردد ای امیر نزار.
خزان درآمد و آن برگها بکند و بریخت
درخت از این غم چون من نژند گشت و نزار.
عذر خود پیش منه زانکه نزاری و نحیف
من تو را عاشق از آنم که نحیفی و نزار.
بوستان افروز پیش ضیمران
چون نزاری پیش روی فربهی .
کوچک دو کفت مه ز دو دریای بزرگ است
بسیار نزار است به از مردم فربه .
او می خورد به شادی و کام دل
دشمن نزار گشته و فرخسته .
این رمه مر گرگ مرگ راست همه پاک
آنکش دنبه است و آنکه خشک و نزار است .
ای آنکه کردگار ز بهر تو جفت کرد
با جان هوشیارم شخص نزار من .
چون از اینجا جان تو فربه شود
تن چه فربه چه نزار اندر زمین .
شراب ممزوج مردمان لاغر و خشک و نزار را زیان دارد. (نوروزنامه ).
عشقت بره ٔ دومادر آمد
هرگز نشود نزار و لاغر.
یک چند بی شبانی حزم تو بوده اند
گرگ ستم سمین ، بره ٔ عافیت نزار.
به که ضعیفی که در این مرغزار
آهوی فربه ندود با نزار.
بعدسه روز و سه شب کاشتافتند
یک ابوبکر نزاری یافتند.
به جسد کی شود ضعیف قوی
به ورم کی شود نزار سمین .
|| باریک . لاغر. کشیده :
دو گوشش چو دو خنجر آبدار
بر و یال فربه میانش نزار.
ز هیبت قلم تو عدوبه هفت اقلیم
به گونه ٔ قلم تو شده ست زار و نزار.
هر برگی از او گونه ٔ رخسار نژندی است
هر شاخی از او صورت انگشت نزاری است .
گوش و پهلو و میان و کتف و جبهه و ساق
تیز و فربی و نزار و قوی و پهن و دراز.
سرین و سینه ٔ او سخت فربی
میان و گردن او بس نزار است .
این مرتبت نیافت که محمود تاج دین
از یک بدست کلک بریده سر نزار.
چون تار ریسمان تن او شد نزار و من
بسته کجا شوم به یکی تار ریسمان .
چون پلنگی شکار خواهد کرد
قامت خویشتن نزار کند.
عصای کلیمند بسیارخوار
به ظاهر چنین زردروی و نزار.
|| ضعیف . سست . (یادداشت مؤلف ). ناتوان . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ):
تنومند بی مغزی و جان نزار
همی دود ز آتش کنی خواستار.
پندارد از نواخت هم او یافته ست و بس
آنکو گمان برد به خرد باشد او نزار.
- سخن نزار ؛ سخن سست و ضعیف و نااستوار و نامتقن :
ز دایره که تواند نمود پیش و ز پس
ز مرغ و خایه نیاید سخن مگر که نزار.
|| رنجور. دردمند :
در میان آب و آتش همچنان سرگرم تست
این دل زار و نزارو اشکبارانم چو شمع.
|| گوشتی که در آن چربی نباشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) : [ از گوشتها ] آنکه نزارتربود طبیعت خشک بکند. (الابنیه عن حقایق الادویه از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || تنک . (یادداشت مؤلف ). رقیق .
- باده ٔ نزار ؛ آن باده که مایه ٔ مست کننده ٔ [ الکل ] آن کم است . که کم قوه است . (یادداشت مؤلف ) :
از آن باده که زرد است و نزار است ولیکن
نه از عشق نزار است و نه از انده زرد است .
|| اندک . کم . ضعیف :
شهان خزانه نهند او خزانه پردازد
نه زانکه دستگهش لاغر است و دخل نزار.
تا بود مرغزار جود تو سبز
امل خلق کی نزار شود.
چون خدمت او کردی او در تو نگه کرد
فربه شوی از نعمت او گرچه نزاری .
فرخی .
خدای داند کاین پیش تو همی گویم
تنم ز شرم همی گردد ای امیر نزار.
فرخی .
خزان درآمد و آن برگها بکند و بریخت
درخت از این غم چون من نژند گشت و نزار.
فرخی .
عذر خود پیش منه زانکه نزاری و نحیف
من تو را عاشق از آنم که نحیفی و نزار.
فرخی .
بوستان افروز پیش ضیمران
چون نزاری پیش روی فربهی .
منوچهری .
کوچک دو کفت مه ز دو دریای بزرگ است
بسیار نزار است به از مردم فربه .
منوچهری .
او می خورد به شادی و کام دل
دشمن نزار گشته و فرخسته .
ابوالعباس عباسی .
این رمه مر گرگ مرگ راست همه پاک
آنکش دنبه است و آنکه خشک و نزار است .
ناصرخسرو.
ای آنکه کردگار ز بهر تو جفت کرد
با جان هوشیارم شخص نزار من .
ناصرخسرو.
چون از اینجا جان تو فربه شود
تن چه فربه چه نزار اندر زمین .
ناصرخسرو.
شراب ممزوج مردمان لاغر و خشک و نزار را زیان دارد. (نوروزنامه ).
عشقت بره ٔ دومادر آمد
هرگز نشود نزار و لاغر.
عمادی شهریاری .
یک چند بی شبانی حزم تو بوده اند
گرگ ستم سمین ، بره ٔ عافیت نزار.
نظامی .
به که ضعیفی که در این مرغزار
آهوی فربه ندود با نزار.
نظامی .
بعدسه روز و سه شب کاشتافتند
یک ابوبکر نزاری یافتند.
مولوی .
به جسد کی شود ضعیف قوی
به ورم کی شود نزار سمین .
؟ (از العراضه ).
|| باریک . لاغر. کشیده :
دو گوشش چو دو خنجر آبدار
بر و یال فربه میانش نزار.
فردوسی .
ز هیبت قلم تو عدوبه هفت اقلیم
به گونه ٔ قلم تو شده ست زار و نزار.
فرخی .
هر برگی از او گونه ٔ رخسار نژندی است
هر شاخی از او صورت انگشت نزاری است .
فرخی .
گوش و پهلو و میان و کتف و جبهه و ساق
تیز و فربی و نزار و قوی و پهن و دراز.
منوچهری .
سرین و سینه ٔ او سخت فربی
میان و گردن او بس نزار است .
مسعودسعد.
این مرتبت نیافت که محمود تاج دین
از یک بدست کلک بریده سر نزار.
سوزنی .
چون تار ریسمان تن او شد نزار و من
بسته کجا شوم به یکی تار ریسمان .
وطواط.
چون پلنگی شکار خواهد کرد
قامت خویشتن نزار کند.
عمادی شهریاری .
عصای کلیمند بسیارخوار
به ظاهر چنین زردروی و نزار.
سعدی .
|| ضعیف . سست . (یادداشت مؤلف ). ناتوان . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ):
تنومند بی مغزی و جان نزار
همی دود ز آتش کنی خواستار.
فردوسی .
پندارد از نواخت هم او یافته ست و بس
آنکو گمان برد به خرد باشد او نزار.
فرخی .
- سخن نزار ؛ سخن سست و ضعیف و نااستوار و نامتقن :
ز دایره که تواند نمود پیش و ز پس
ز مرغ و خایه نیاید سخن مگر که نزار.
(از جامعالحکمتین ).
|| رنجور. دردمند :
در میان آب و آتش همچنان سرگرم تست
این دل زار و نزارو اشکبارانم چو شمع.
حافظ.
|| گوشتی که در آن چربی نباشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) : [ از گوشتها ] آنکه نزارتربود طبیعت خشک بکند. (الابنیه عن حقایق الادویه از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || تنک . (یادداشت مؤلف ). رقیق .
- باده ٔ نزار ؛ آن باده که مایه ٔ مست کننده ٔ [ الکل ] آن کم است . که کم قوه است . (یادداشت مؤلف ) :
از آن باده که زرد است و نزار است ولیکن
نه از عشق نزار است و نه از انده زرد است .
منوچهری .
|| اندک . کم . ضعیف :
شهان خزانه نهند او خزانه پردازد
نه زانکه دستگهش لاغر است و دخل نزار.
فرخی .
تا بود مرغزار جود تو سبز
امل خلق کی نزار شود.
مسعودسعد.
نزار. [ ن ِ ] (اِخ ) المصطفی لدین اﷲبن مستنصر. خلیفه ٔفاطمی مصر و امام اسماعیلیان است بعد از پدرش مستنصر. سعدالدین نزاری قهستانی شاعر اسماعیلی مذهب ایرانی گویا تخلص خود را از نام او گرفته است . رجوع به تاریخ مغول ص 545 و ریحانة الادب ذیل کلمه ٔ قائم و نیز رجوع به نزاریه و القائم بامراﷲ در این لغت نامه شود.
نزار. [ن ِ ] (اِخ ) نام یکی از آبادیهای شهرستان گرگان است و به جای «آرخ » برگزیده شده است . (لغات فرهنگستان ).
فرهنگ عمید
۱. لاغر.
۲. ضعیف، ناتوان.
۳. [قدیمی] افسرده، رنجور.
۴. بی چربی.
۲. ضعیف، ناتوان.
۳. [قدیمی] افسرده، رنجور.
۴. بی چربی.
دانشنامه عمومی
نزار (نام کامل: أبومنصور نزار بن معاذ المصطفی لدین الله) پسر خلیفه فاطمی معاذ مستنصر بود که داعیه خلافت داشت اما احمد مستعلی جای او را گرفت و به جای او به خلافت رسید. نزار به اسکندریه گریخت و بر اساس آن چه در جوامع التاریخ فضل الله همدانی آمده است مستعلی لشگری به اسکندریه فرستاد و نزار نیز کشته شد. پیروان نزار، که او را امام اسماعیلی می دانند، نزاریه نامیده می شوند.
محمد بن زین العابدین (۱۳۶۲=)، تاریخ جماعت اسمعیلیه:هدایت المومنین الطالبین، ترجمهٔ هما خاقان زاده، به کوشش الکساندر سیمونوف.، تهران: اساطیر تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
محمد بن زین العابدین (۱۳۶۲=)، تاریخ جماعت اسمعیلیه:هدایت المومنین الطالبین، ترجمهٔ هما خاقان زاده، به کوشش الکساندر سیمونوف.، تهران: اساطیر تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
wiki: نزار
فرهنگستان زبان و ادب
{cachectic} [پزشکی] ویژگی فردی که دچار نزاری باشد
جدول کلمات
لاغر
پیشنهاد کاربران
meager
نزار
meager were his look . . .
( شکسپیر ) قیافه اش نزار بود . . .
نزار
meager were his look . . .
( شکسپیر ) قیافه اش نزار بود . . .
نازا و بی بچه در زبان ملکی گالی
کسی که بچه دار نمیشوددر زبان ملکی گالی بشکرد
ضعیف و لاغر
یحیی اندام
( صفت ) لاغر باندام یحیی لاغراندام نحیف : عیسی معده است ویحیی اندام امارمضان خوراست مادام . ( تحفه العراقین )
( صفت ) لاغر باندام یحیی لاغراندام نحیف : عیسی معده است ویحیی اندام امارمضان خوراست مادام . ( تحفه العراقین )
نزار ���� با � ن � مفتوح و� ز �مسکون یعنی ضعیف ، لاغر ، نهیف
نزّار ���� با � ن� مفتوح و � ز �مشدد یعنی کسی که بر خواسته ای پافشاری کند
من از کتاب منجد دراوردم اسم پسرم نزّار هستش و تاکید بر مشدد کردن �ز �دارم چون واقعا بر خواسته ام پافشاری کردم تا اسمش رو �نزّار� رو خودم انتخاب کنم و چیزی که خودم دوست دارم باشه و همون خصلت رو در وجودش تقویت کردم ، خواستن توانستن است
نزّار ���� با � ن� مفتوح و � ز �مشدد یعنی کسی که بر خواسته ای پافشاری کند
من از کتاب منجد دراوردم اسم پسرم نزّار هستش و تاکید بر مشدد کردن �ز �دارم چون واقعا بر خواسته ام پافشاری کردم تا اسمش رو �نزّار� رو خودم انتخاب کنم و چیزی که خودم دوست دارم باشه و همون خصلت رو در وجودش تقویت کردم ، خواستن توانستن است
بنظرم از کتاب منجد فرهنگ لغت عربی هم استفاده کنید فوق العادست کتاب معتبریه کلمات و اسامی عربی با یه اعراب معنی کاملا عوض میشه . از زحمات شما ممنونم
نی قلیان
درمانده، بی رمق
کلمات دیگر: