عالم

جرم سماوی , عالم , مطلع

اسم: عالم (دختر) (عربی) (کهکشانی) (تلفظ: ālam) (فارسی: عالَم) (انگلیسی: alam)
معنی: کیهان، پهنه ی کره ی زمین و آنچه در آن است، جهان، ( به مجاز ) حالت و وضعیت، دنیا

جهان
داننده، دانا، دانشمند، جهان، گیتی، دنیا، روزگار، خلق، دنیاو آنچه که در آن هست
۱ - دنیا و مافیها جهان و آن چه در اوست جمع عالمون عوالم . توضیح ماسوی الله یعنی جهان و آنچه آسمان محیط به آنست . ۲ - مجموع مخلوقات آفریدگان آفرینش . یا عالم آب . نشاه شراب حالت باده گساری . یا عالم آخرت . آخرت . مقابل دنیا . یا عالم آفاق . جهان خارج از انسان عالم شهادت و طبیعت مقابل عالم انفس . یا عالم اتفاقات . عالم جسمانی و جهان و حوادث . توضیح استعمال اتفاق از باب مسامحه است و الا محققان بر آنند که کلیه حوادث و موجودات عالم تابع علل و قوانین منظم است و قول به بخت و اتفاق ناشی از جهل بشر است . یا عالم اثیر ( اثیریات ) . اجسام و اجرام فلکی و سماوی . یا عالم اجرام . ۱ - مطلق عالم جسمانی . ۲ - عالم فلکیات و سماویات . یا عالم اجسام . عالم کون و فساد جهان طبیعت . یا عالم اجسام مجرد . عالم بین حس و طبیعت گاسر عبور می نماید . اینعقل ( باصطلاح صدر الدین شیرازی ) ریشه ابتدا از هم مجزایند ولی در مقابل سوراخ بیضی با هم یکی شده و از آن عبور کرده وارد ناحیه رجلی فکی می شود شاخه های انتهایی این عصب ۷ تا می باشند که از دو تنه انتهایی قدامی و خلفی مبدائ می گیرند . یا عصب فک اعلی . عصبی است حسی که یکی از شاخه های عصب سه توام است و از کنار قدامی خارجی عقده گاسر شروع و در روی سطح درون سری بال بزرگ شب پره به طرف جلو ممتد می شود و پس از عبور از سوراخ گرد بزرگ وارد قعر حفره رجلی فکی می گردد . یا عصب محرک . عصبی است که فرامین را از مرکز عصبی باعضای مربوط منتقل می سازد . پی محرک . یا عصب محرک خارجی چشم . عصبی است محرک و فقط عضله راست خارجی چشم را عصب می دهد و با رشته عصب نظیر خود ششمین زوج اعصاب دماغی را به وجود می آورد . این عصب از نقطه ای واقع در پل دماغی روی کف بطن چهارم مبدائ می گیرد و از کنار فوقانی استخوان خاره وارد جیب کهفی می شود سپس از قسمت پهن شکاف شب پره گذشته باتنهای خلفی عضله راست خارجی عضله چشم منتهی می گردد . این عصب با شبکیه سمپاتیک دورسباتی پیوند می شود . یا عصب محرک مشترک چشم . این عصب با رشته عصب نظیر خود زوج سوم اعصاب دماغی را تشکیل می دهد . عصبی است محرک که عضلات کاسه چشم را باستثنای مایل بزرگ و راست خارجی عصب می دهد و همچنین به واسطه الیافی که جزو دستگاه نباتی می باشد عضلات تنگ کننده عنبیه و قسمت مدور عضله مژگانی را عصب می دهد عصب مزکور از نزدیکی تکمه چهار توام در قسمت قدامی طرفی ماده خاکستری مبدائ می گیرد . یا عصب مختلط . عصبی است که هم حاوی رشته های حساس است و هم حاوی رشته های محرک پی مختلط . یا عصب نایی بزرگ . عصب سیاتیک . یا عصب واسطه یی وریسبرگ . عصبی است حسی که در ساختمان عصب صورتی وارد است و با آن در تشکیل هفتمین زوج اعصاب دماغی شرکت میکند . این عصب شامل الیاف دستگاه نباتی است و غده های زبانی را عصب می دهد . عصب مزبور از عقده زانویی مبدائ می گیرد ( عقده زانویی گره کوچک عصبی است که در مقابل انتهایی خارجی اولین قسمت مجرای فالوپ بر روی سطح قدامی عصب صورتی واقع است ) . یا عصب واگ . عصب ریوی معدی . یا ورم عصب . التهاب و تورم و عفونت عصب .

(لِ ) [ ع . ] (اِفا. ) دانا، دانشمند.
(لَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - دنیا، هستی . ۲ - موجودات . ۳ - (عا. ) نمادی برای بزرگی ، عظمت . ۴ - حیطه ، محدوده ، عالم هنر، عالم مستی . ۵ - حالت ، وضعیت . ۶ - هر کدام از دو جهان فانی و باقی ، هر کدام از دنیا و آخرت . ، ~ و آدم کنایه از: همة مردم .

عالم. [ ل َ ] ( ع اِ ) کلیه مخلوقات. بعضی گویند آنچه در بطن فلک است و هر صنفی ازاصناف خلق. و گفته شده است که ویژه ذوی العقول است.ج ، عالَمون و علالم و عوالم. ( اقرب الموارد ). چیزی است که بدان امری شناخته شود و علامت گذارده شود. ( تعریفات جرجانی ). || در اصطلاح فلسفه ، عبارت از ماسوی اﷲ است یعنی جهان و آنچه آسمان محیط به آن است از آن جهت که دانسته شود به آن خدا از جهت اسماء و صفات آن. ج ، عوالم. ( از منتهی الارب ) ( تعریفات ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). و بمعنی انواع مخلوقات آید. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). بعضی گفته اند نام است برای آنچه دانسته شود بدان چیزی دیگر و بعد نامگذارده اند بر آنچه دانسته شود بدان خالق از هر نوعی از فلک و آنچه را در بردارد از جواهر و اعراض :
زمین است و آب است و آنگه هوا
و باز آتش آمد به ترتیب راست
کهین عالم این را نهد فیلسوف
که زندان جان است و دام بلاست.باز در عواقب کارهای عالم تفکری کردم. ( کلیله و دمنه ). و بباید دانست که اطراف عالم پر بلا و عذاب است. ( کلیله و دمنه ).
- عالم جبروت . عالم سفلی. عالم عقلی. عالم علوی. عالم ملکوت. عالم لاهوت. رجوع به این کلمات شود.

---

عالم. [ ل ِ ] ( ع ص ) خردمند. دانا. کسی که او را دانش باشد. مقابل جاهل. ج ، عُلاّم و عالمون. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ) ( از منتهی الارب ) :
چنین که کرد تواند مگر خدای بزرگ
که قادر است و حکیم است و عالم و جبار.عالم که به جهل خود مقر شد
از جمله صادقین شمارش.اقوال پسندیده مدروس گشته و عالم غدار و زاهد مکار. ( کلیله و دمنه ).
گفتم میان عالم وعابد چه فرق بود
تا اختیار کردی از آن این فریق را.

۱. دنیا و آنچه در آن است، جهان، گیتی.
٢. [مجاز] خَلق.
٣. [قدیمی] روزگار.
* عالم آخرت: [مقابل ِدنیا] جهان دیگر، آن جهان.
* عالم امر: (فلسفه ) عالم ملائکه، عالم ملکوت.
* عالم امکان: (فلسفه ) آنچه غیر از ذات خدا است، عالمی که وجود یا عدم وجود آن ضروری نباشد، جهان ماده، عالم ظاهر.
* عالم بالا: (فلسفه ) عالم علوی.
* عالم برزخ: مقام ارواح از هنگام مرگ تا قیامت.
* عالم جان: (فلسفه ) عالم ارواح، دنیا، این جهان.
* عالم جبروت: (فلسفه، تصوف ) عالم مجرد از صورت، ماده، و زمان.
* عالم جسمانی: جهان جسمانی، عالم طبیعت و ماده.
* عالم حس: [مقابلِ عالم غیب] ‹عالم حسی› (فلسفه ) عالم شهود، عالم شهادت.
* عالم خاک:
۱. [مجاز] دنیا.
۲. [مجاز] جسد آدمی.
* عالم خلق: (فلسفه ) موجودات عالم جسمانی، کائنات.
* عالم دیگر: = * عالم آخرت
* عالم ذر: عالم خلقت که خداوند ابنای بشر را مانند ذرات از صلب آدم ابوالبشر به وجود آورد.
* عالم سفلی: [مقابلِ عالم علوی] (فلسفه ) عالم پایین، زمین، این جهان.
* عالم شهادت: [مقابلِ عالم غیب] عالم ظاهر و آشکار، عالم اجسام.
* عالم صغیر: [قدیمی، مجاز] جهان کوچک، انسان، جسم انسان.
* عالم علوی (امر ): [مقابلِ عالم سفلی]
۱. عالَمی که در آن مادّه وجود ندارد.
۲. آسمان.
* عالم غیب: [مقابلِ عالم شهادت] (فلسفه ) جهان دیگر، عالم آخرت.
* عالم قدس: (فلسفه ) عالم الهی، عالم اسما و صفات حق.
* عالم کبیر: (فلسفه ) جهان بزرگ، همۀ جهان، افلاک و هر چه در آن ها است.
* عالم کون وفساد: (فلسفه ) دنیای فانی، عالم سفلی.
* عالم لاهوت: (فلسفه ) عالم خداوندی، عالم سرمد، مرتبۀ ذات احدیت.
* عالم مثال: (فلسفه ) عالمی لطیف تر نسبت به عالم اجسام. &delta، هرچه در عالم شهادت وجود دارد نظیر آن در عالم مثال موجود است.
* عالم معنی: (فلسفه )
۱. آنچه متعلق به معنی و حقیقت باشد.
۲. عالم ملکوت.
* عالم ملک: (فلسفه ) عالم وجود، عالم اجسام، عالم شهادت.
* عالم ملکوت: (فلسفه ) عالم جبروت، عالم امر.
* عالم ناسوت: (فلسفه ) عالم اجسام، عالم طبیعی و مادی، دنیای فانی، این جهان.
۱. داننده، دانا.
۲. دانشمند.
۳. (اسم ) از نام های خداوند.

دونا؛ دُوآ

جهان ، دنیا ، گیتی ، روزگار