لارنژیت

لارنژیت (انگلیسی: Laryngitis)، به التهاب حنجره گفته می شود. لارنژیت می تواند موجب بدصدایی یا از دست دادن موقتی صدا به دلیل تحریک تارهای صوتی شود. اگر لارنژیت کمتر از ۳ هفته طول بکشد، لارنژیت حاد نامیده می شود و اگر بیشتر از ۳ هفته طول بکشد به آن لارنژیت مزمن می گویند. لارنژیت مزمن معمولاً در میان سالی رخ می دهد و در مردان شایع تر از زنان است.
بازگشت اسید معده به مری
آلرژی
سرفه های بیش از حد، استعمال دخانیات و مصرف الکل
التهاب ناشی از استفاده بیش از حد از تارهای صوتی
استفادهٔ طولانی مدت از کورتیکواستروییدهای استنشاقی برای درمان آسم
سوختگی های حرارتی یا شیمیایی
ترومای حنجره، مخصوصاً پیامدهای ناشی از لوله گذاری نای
لارنژیت می تواند به دلایل عفونی یا غیر عفونی رخ داده باشد:
لارنژیت ممکن است گاهی به سینه پهلو منجر شود.
دود سیگار و سایر دخانیات باعث تحریک لارنژیت می شود و روند بهبودی و ترمیم این بیماری را نیز مختل می کند. دود سیگار موجب متورم و پرخون شدن مخاط حنجره می شود و در نتیجه کیفیت صدا نیز تغییر می کند.

لارَنْژیْت (laryngitis)
التهاب حنجره. بیماری با گلودرد، سرفۀ خشک، و گرفتگی صدا مشخص می شود. شکل حاد بیماری ناشی از ویروس ها یا دیگر انواع عفونت ها، استفادۀ بیش از حد از صدا، و استنشاق دودهای محرک است. ممکن است باعث ازدست رفتن کامل صدا شود. استراحت چندروزه معمولاً باعث کاهش التهاب می شود.