انتیوخوس یکم

آنتیوخوس یکم. آنتیوخوس یکم شناخته شده به (سوتر=نجات دهنده) (به یونانی: Ἀντίoχoς Σωτήρ) نشان داده شده و واژه یونانی ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΝΤΙΟΧΟΥ به معنای شاه آنتیوخوس آمده است. پادشاه سلوکی میان سال های ۲۸۱ تا ۲۶۱ پیش از میلاد بود.
نویسندگان ویکی پدیای انگلیسی، آنتیوخوس یکم. (نسخه ۱۴ مارس ۲۰۰۸)
آنتیوخوس از سوی مادرش آپاما ایرانی بود. مادرش از شاهدختان ایرانی ای بود که اسکندر مقدونی در ۳۲۴ پیش از میلاد به همسری سردارانش درآورده بود. آنتیوخوس در ۲۹۴ پیش از میلاد، قبل از مرگ پدرش سلوکوس یکم با نامادری خود استراتونیس سوری پیمان زناشویی بست. پدر سالخورده اش پس از اینکه دانست پسرش سخت شیفتهٔ همسر اوست، وی را به این پیوند انگیزاند.
با کشته شدن سلوکوس یکم و شورش در سوریه، آنتیوخوس با شتاب با کُشندهٔ پدرش بطلمیوس کناروس آشتی کرد تا بتواند سروسامانی به امپراتوری آشفتهٔ سلوکی دهد. در آسیای کوچک او گرفتار دودمان های ایرانی ای بود که بر کاپادوکیه فرمان می راندند. در ۲۷۸ پیش از میلاد که وی توانست گل ها را پس براند، سوتر- که به یونانی معنای نجات دهنده می دهد -خوانده شد.
وی سپس بر سر فرمانروایی بر سوریه با بطلمیوسیان -که بر مصر باستان فرمان می راندند- اختلاف پیدا کرد که این به آغاز جنگ های سوری انجامید. اگرچه پیروزی با بطلمیوسیان بود، ولی سلوکیان بر ادعای خویش بر سوریه همچنان درآینده پافشردند.