راجپوت

راجپوت (هندی: राजपूत) یکی از کاست های هندو و عضوی از یکی از گروه های بزرگ هندو کشاتری وارنا در شبه قاره هند، به ویژه شمال هندوستان است. شهرت آنان بیشتر در سربازی و جنگاوری است و بسیاری از آنان در نیروهای مسلح هند خدمت می کنند.
امروزه بیشتر راجپوت های هند در ایالت راجستان زندگی می کنند هرچند در تمام شبه قاره به ویژه ایالت های شمالی و مرکزی هند مانند هیماچال پرادش، جامو، پنجاب، اوتارانچال، مادیا پرادش، بیهار، گجرات، ماهاراشترا و اوتار پرادش پراکنده اند.

راجْپوت (Rajput)
راجْپوت
(یا: تاکور) از اقوام هندو که بیشتر جنگجو و زمین دار بوده و در شمال هند پراکنده اند. ممالک راجپوت در شمال غربی هند (اکنون در ایالت راجستان) ادغام شده است. خاندان رانا (اشرافیت حاکم بر نپال تا ۱۹۵۱) نیز راجپوت بودند. زبان های راجستانی به شاخۀ هند و ایرانیِ خانوادۀ هند و اروپایی تعلق دارد. بیشتر راجپوت ها هندو و اقلیتی از آنان مسلمان اند. آنان از دیرباز جنگجویانی دارای سلسله مراتب طبقاتی، از امیران گرفته تا دهقانان، بوده اند. زنان با مردان طبقۀ بالاتر ازدواج می کنند. امروزه راجپوت ها اکثراً زمین دارند.
تاریخ. طوایف راجپوت از بازماندگان قبایل جنگجوی قرون ۵ـ۷م آسیای میانه اند. تا قرن ۹م، آنان بیشتر منطقۀ خشک راجستان را در مرکز غربی هند در تصرف داشتند. پسانتر، راجپوت ها زیر فشار مسلمانان از شمال غربی، به سمت شرق به هاریانا و درّۀ علیای گنگ کوچیدند. در اوایل قرون وسطا، بسیاری از طوایف راجپوت در پی تسلّط بر مرکز و شمال هند به نبرد با یکدیگر برخاستند که به جنگ های محلی بی انقطاع انجامید. پریتهوی راجه مدتی کوتاه وحدت را برقرار ساخت، ولی در تارین مغلوب مهاجمان مسلمان شد. در دورۀ سلطان نشین دهلی و حکومت تیموریان هند، راجپوت ها بارها شورش کردند. در این دوران، سرکردگان راجپوت دارای اقتدار چشمگیر محلی بودند و در دستگاه اداری مرکزی و محلی مشارکت داشتند. این وضع در دوران استعمار بریتانیا نیز ادامه یافت و بسیاری از امیرنشین های راجپوت در راجستان استقلال ظاهری خود را حفظ کردند.