کلمه جو
صفحه اصلی

نیکلای دوم

فرهنگ فارسی

نیکلا آلکساندروویچ ( و. ۱۸۶۸ - مقت. ۱۹۱۸ م . ) پسر و جانشین الکساندر سوم آخرین تزار روسیه که از ۱۸۹۴ تا ۱۹۱۷ م . حکومت کرد. با وجود تحریکات و جنبشهای انقلابی و تروریستی کماکان به حکومت خود مختارانه پای بند بود . کوششهای وی برای برقراری یک صلح بین المللی روسیه را از درگیر شدن در جنگهای روس و ژاپون ( ۱۹٠۵ - ۱۹٠۴ م . ) در امان نداشت . شکست مفتضحانه وی در این جنگها انقلاب ۱۹٠۵ را باعث شد . بدنبال این شورش که بوسیله کارگران بر پا شد نیکلا مجبور به امضای بیانیه ای گشت که به مردم آزادی مدنی و حق انتخاب نماینده برای شرکت در مجلس میداد. در جنگ جهانی اول نیکلا شخصا در جنگ شرکت جست و زمام امور را در کف ملکه خویش الکساندرا فئودوروفنا گذاشت. در این هنگام نفوذ راسپوتین بر دربار تزار بیش از اندازه و تحمل ناپذیر گشت . و سبب تزلزل پایه های قدرت نیکلا گردید . از این رو پس از قتل راسپوتین در ۱۹۱۶ م . دیگر قدرتی برای حکمرانی نداشت . در ۱۹۱۷ انقلابیون وی را به استعفا از سلطنت مجبور ساختند . ابتدا در قصر تزار سکواسلو و سپس در توبولسک زندانی شد ولی سرانجام بدست بولشویکها در ۱۶ ژوئیه ۱۹۱۸ با همه افراد خانواده اش به قتل رسید .

دانشنامه عمومی

نیکلای دوم (روسیه). نیکُلای الکساندروویچ رومانوف یا نیکلای دوم (به روسی:Никола́й II یا Никола́й Алекса́ндрович Рома́нов)(زاده ۱۸ مه ۱۸۶۸ - مرگ ۱۷ ژوئیه ۱۹۱۸) واپسین تزار روسیه، پادشاه لهستان و گرانددوک فنلاند بود. لقب کاملش نیکولای دوم، امپراتور و فرمانروای مطلق سراسر روسیه بود. او از سال ۱۸۹۴ تا ۱۹۱۷ - که ناچار به کناره گیری شد - به فرمانروایی پرداخته بود. او نشان داده بود که از اداره کشور آشوب زده اش و نیز ارتشش که درگیر جنگ جهانی یکم بود ناتوان است. فرمانروایی او با انقلاب ۱۹۱۷ روسیه به پایان رسید و چندی پس از آن او و خانواده اش به دست بلشویکها کشته شدند. کلیسای ارتدکس روسیه پس از تقدیسش وی را نیکلای قدیس رنج کشیده خواند.

دانشنامه آزاد فارسی

نیکُلایِ دوّم (۱۸۶۸ـ۱۹۱۸)(Nicholas II)
نیکلای دوم به همراه خانواده اش (ح 1910)، سن پترزبورگ
آخرین تزار روسیه (۱۸۹۴ـ۱۹۱۷). تحت سلطۀ همسرش، تزارینا الکساندرا، قرار داشت که او نیز زیر نفوذ راسپوتین، کشیش شیّاد، بود. بی کفایتی او در ادارۀ جنگ روس و ژاپن و امور داخلی به انقلاب ۱۹۰۵ انجامید، که آن را سرکوب کرد؛ اگرچه مجبور شد به اصلاحات محدودی در قانون اساسی تن دهد. در ۱۹۱۴ روسیه را وارد جنگ جهانی اول کرد. انقلاب روسیه او را در ۱۹۱۷ به کناره گیری از سلطنت واداشت و با خانواده اش اعدام شد. در ۱۹۹۵ دانشمندان امریکایی و روسی اعلام کردند با آزمایش های دی اِن اِیبه این نتیجۀ قطعی رسیده اند که استخوان های یافت شده در روسیه در ۱۹۹۱ متعلق به تزار و خانوادۀ اوست. بقایای اجساد تزار و خانواده اش را در ۱۹۹۸ در سن پترزبورگ به خاک سپردند. کلیسای ارتدوکس روسیه در اوت سال ۲۰۰۰ تزار و خانوادۀ او را، به سبب شجاعتشان در زمان اعدام، در شمار شهدا شناخت. این تصمیم به سکوت رسمی حاکم دربارۀ اعدام آن ها پایان داد.


کلمات دیگر: