محله گازرگاه

محلهٔ گازُرگاه یکی از محلات قدیمی شهر یزد است که هم اکنون در بافت تاریخی این شهر قرار دارد.نبو
مرز تقریبی این محله را می توان خیابان مهدی، بلوار شهید عاصی زاده، خیابان سلمان فارسی و خیابان امام خمینی تلقی کرد؛ اگر چه هیچ گاه محله های شهرهای ایران مرز عینی و ملموس خاصی نداشته و ندارند. این محله از شمال به محلهٔ جوی هرهر، از شرق به محلهٔ سلسبیل، از جنوب به محلهٔ شاهدباز، و از غرب به محله پیر برج محدود می شود. این محله همچون سایر محلات قدیمی شهر یزد، از سنت معماری و شهرسازی کهن ایران پیروی کرده و مجموعه ای از کوچه ها، فضاهای باز محلی و ساختمان های متراکم را در خود جای داده است. سابقهٔ شکل گیری این محله به قرن ها پیش باز می گردد ولی بخش های زیادی از آن تنها حدود ۶۰ سال قدمت دارد. بر این اساس بخش غربی محلهٔ گازرگاه که به هستهٔ مرکزی شهر یزد نزدیک تر است قدمت بیشتری نسبت به بخش شرقی آن دارد؛ به طوری که در بخش شرقی آن ساختمان هایی مربوط به تنها چند دههٔ گذشته به چشم می خورد.
همانند دیگر محله های شهرهای مرکزی ایران، مسجد از اهمیت بالایی در محلهٔ گازرگاه برخوردار است. مسجد اصلی این محله که مرکز گردهمایی های مردم محل نیز به شمار می رود مسجد فاطمیه است. این مسجد بر خلاف سایر بناهای این محله از قدمت تاریخی چندانی برخوردار نیست و دست بالا قدمتی در حدود ۵۰ سال دارد. پیش از انقلاب بهمن ۱۳۵۷، در مجاورت این مسجد، کلیسایی برقرار بوده که تعدادی (به گفتهٔ اهالی محل) فرنگی در آن ساکن بوده و حتی به مداوای بیماران نیز می پرداخته اند. بنای این کلیسا هم اکنون در اختیار پایگاه مقاومت بسیج شهید دستغیب می باشد. این مسجد در راستهٔ اصلی محله (کوچهٔ گازرگاه) و در کنار آب انبار قرار گرفته است.