سبز ایرانی (به انگلیسی: Persian Green) در کوزه گری و قالی بافی ایرانی مورد استفاده قرار می گیرد. این رنگ برای اولین بار در سال ۱۸۹۲ در انگلستان سبز ایرانی نامیده شد.
میریام وبستر. «Persian Green». دریافت شده در ۳۰ شهریور ۱۳۹۱.
متیو عیده (۱۴ دسامبر ۲۰۰۷). «غوطه وری در رنگ های ایرانی» (PDF). دانشگاه سیاتل. دریافت شده در ۶ مرداد ۱۳۹۱.
سبز ایرانی، رنگ سبز تیره مایل به خاکستری است که آبی تر، سبک تر، و قوی تر از سبز معمولی پیچک و زردتر و روشن تر از سبز شوکران است. سبز ایرانی را سبز خزه دریایی نیز می نامند.
سبز ایرانی را زیر مجموعهٔ رنگ سبز بهاری می دانند.
این رنگ سبز به این دلیل ایرانی نامیده می شود که در صنعت کوزه گری و فرش بافی ایران مورد استفاده قرار می گیرد. رگه های سبز موجود در سنگ مرمر نیز نمونهٔ بارز رنگ سبز ایرانی هستند.
میریام وبستر. «Persian Green». دریافت شده در ۳۰ شهریور ۱۳۹۱.
متیو عیده (۱۴ دسامبر ۲۰۰۷). «غوطه وری در رنگ های ایرانی» (PDF). دانشگاه سیاتل. دریافت شده در ۶ مرداد ۱۳۹۱.
سبز ایرانی، رنگ سبز تیره مایل به خاکستری است که آبی تر، سبک تر، و قوی تر از سبز معمولی پیچک و زردتر و روشن تر از سبز شوکران است. سبز ایرانی را سبز خزه دریایی نیز می نامند.
سبز ایرانی را زیر مجموعهٔ رنگ سبز بهاری می دانند.
این رنگ سبز به این دلیل ایرانی نامیده می شود که در صنعت کوزه گری و فرش بافی ایران مورد استفاده قرار می گیرد. رگه های سبز موجود در سنگ مرمر نیز نمونهٔ بارز رنگ سبز ایرانی هستند.
wiki: سبز ایرانی