بلاش سوم

بلاش سوم (اشک بیست و ششم) بیست و ششمین شاه ایران از خاندان اشکانی است که پس از خسرو به شاهی رسید. نسبت بلاش سوم با اشکانیان روشن نیست. وی در حدود ۲ سال آخر حکومت خسرو ادعای سلطنت کرد. در زمان وی، آلان ها برای بار دوم به ایران تاختند. بلاش به خاطر مشکلات فراوان و به این علت که سپاه اشکانی از توان پیشین برخوردار نبود، از پس رفع این تاخت و تاز بر نیامد و مجبور شد تا با دادن باجی سنگین آنان را راضی به ترک کردن مناطق اشغال شده کند. دادن چنین باجی پیش از این در تاریخ اشکانیان گزارش نشده است و این نشانهٔ سستسی و ناتوانی اشکانیان در این دوران می باشد.
۱۰۵: تاجگذاری بلاش سوم. او بر بخش های شرقی پادشاهی اشکانی سلطنت می کرد.
۱۲۹ آغاز سلطنت مهرداد چهارم برادر خسرو اشکانی (یکم) و تداوم درگیری های او با بلاش سوم که رقیب مهرداد چهارم بود و در سرزمین های شرقی قلمرو حکومت اشکانیان سلطنت می کرد.
۱۳۳ تاجگذاری بلاش چهارم. اتحاد دوباره دو پادشاهی شرق و غرب اشکانی. از دوره سلطنت بلاش سوم و خسرو اشکانی، به ترتیب پادشاهان اشکانی شرقی و اشکانی غربی، قلمرو اشکانیان دو پاره شده بود.
دورهٔ پادشاهی بلاش سوم به جزاین مورد پیشامد خاص دیگری نداشت و چنین به نظر می رسد که وی مدعی خاصی نداشته است .روم نیز در آن زمان ترجیح می داد تا به جای جنگ های پرهزینه و دشوار، از به نزاع انداختن همسایگان با یکدیگر یا ایجاد نبردهای داخلی خواسته های خود را عملی سازد. پادشاهی بلاش سوم از سال ۱۲۹ تا سال ۱۴۷ میلادی بوده است.
بلاش سوم ساسان نیای اردشیر بابکان بنیان گذار سلسله ساسانی و نابودکننده سلسله اشکانی را به فرمانروایی پارس منصوب کرد.
۱۲۹ - ۱۴۷ میلادی