غازسانان

غازسانان (Anseriformes) راسته ای از پرندگان هستند که شامل نزدیک به ۱۵۰ گونهٔ زنده در ۳ رده می شود.
Brontornithidae (منقرض)
راهوارمرغان (منقرض)
گاستون مرغان (منقرض)
Anseres
فریادکش
غازهای پیسه
اردکیان
اردکیان
غازهای پرسبایورنیثیدائه (منقرض)
Vegavis (منقرض)
در مقایسه با دیگر سرده های پرندگان، غازسانان دارای سنگواره های پیدا شده به نسبت بیشتری هستند، اگرچه بیشتر این سنگواره ها ناکاملند و شامل استخوان های گوناگون و پراکنده از یک پرنده باستانی می شوند. برپایه داده های سنگواره ای، هاوارد عنوان کرد که پرندگان آبزی در آغاز ائوسن در ۳۷ تا ۵۵ میلیون سال پیش پدید آمدند. این یافته ها همچنین دلیلی بر اینکه پرندگان آبزی در دوره ژوراسیک وجود داشتند ارائه نمی دادند.
منشا ائوسنی غازسانان بر پایه سنگوارهٔ Eonessa anaticula مربوط به ائوسن پیشین در ایالات متحده و Romainvillia stehlini از فرانسه، شناخته شده. سنگواره دومی در آغاز مربوط به ائوسن شناخته شد اما بعدها به اولیگوسن آغازین ربط داده شد. در هر حال، به دلیل آنکه این سنگواره ها تنها استخوان هایی کم تعداد و پراکنده بودند امکان یافتن ارتباط دقیق آن ها با غازسانان ممکن نبود. بر خلاف این دو اما، سنگواره Presbyornis pervetus به آشکارا گونه ای آغازین از غازسانان به شمار می رود که مربوط به جانوری است که در ۵۰ میلیون سال پیش در نزدیک وایومینگ و یوتا زندگی می کرد. از آنجا که راسته پرندگان در ۱۵۰ میلیون سال پیش تشکیل شد، می توان نتیجه گرفت که غازسانان و پرندگان آبزی گروهی به نسبت نوین از این راسته هستند.
پیدایش غازان (شامل غازها و قوها) و اردکیان (اردکان راستین) را می توان به الیگوسن پسین تا میوسن آغازین نسبت داد. سنگواره های یافت شده از این گروه عبارتند از Cygnopetrus affinis قو-شکل از الیگوسن بالایی در بلژیک و Paranyroca magna از میوسن پیشین در ایالات متحده. هر دو این سنگواره ها معرف نخستین نمونه های پرندگان آبزی در فسیل های ثبت شده هستند.