کامی کلودل

کامی کلودل (به فرانسوی: Camille Claudel)‏ (۸ دسامبر ۱۸۶۴ – ۱۹ اکتبر ۱۹۴۳) مجسمه ساز فرانسوی و هنرمند گرافیک بود. او خواهر پل کلودل، شاعر و دیپلمات بود.
کامی کلودل (۱۹۸۸)، کارگردان: برونو نویتن
کامی کلودل ۱۹۱۵ (۲۰۱۳)، کارگردان: برونو دومون
کامی کلودل در دوره ای مجسمه ساز شد که زنان را به گلدوزی بیشتر تشویق می کردند و مجسمه سازی کاری مردانه بود. کامی و برادرش پل و خواهرشان لوییز از همان کودکی به کارهای هنری علاقه مند بودند و سرانجام نیز هر سه هنرمند شدند. پل کلودل نویسنده شد و لوییز آهنگساز و کامی مجسمه ساز.
کامی به دلیل علاقه مندی به مجسمه سازی در ۱۷سالگی ساکن پاریس شد و توانست وارد آکادمی کولاروسی و شاگرد آلفرد بوشر شود تا در آن جا مجسمه سازی را به صورت حرفه ای یاد بگیرد. بیست ساله بود که شاگرد اگوست رودن شد و از او بسیار آموخت؛ معشوقه اش و سپس عاشق استادش شد. رودن استعداد شگفت انگیز و شور و شوریدگی بی پایان کامی را کشف می کند و از او می خواهد که در آتلیه اش با او همکاری داشته باشد.کامی و رودن در مدت پانزده سالی که با هم بودند، بر آثار همدیگر تأثیر بسیاری گذاشتند که این تأثیر به هیچ وجه از هم قابل تفکیک نیست. ویژگی کار کامی کلودل در نگاه زنانه و اروتیسم و شور عاشقانه و شوریدگی شاعرانه و مرگ بار او است. کامی آثار بسیاری خلق کرد ولی هنر حرفه ای کامی در سایهٔ شهرت رودن و عشق اش خاموش ماند. کامی از رابطه عاشقانة مرگ بارش با رودن رنج می برد؛ چون رودن نمی خواست از رز بوره، «زنی که بعدها با او ازدواج کرد» جدا شود.
کامی در ۳۰سالگی، زمانی که متوجه می شود رودَن هیچگاه نسبت به او احساس تعهد و مسئولیتی نخواهد داشت؛ او را رها می کند و از همان زمان است که دچار بحران روحی می شود. خانواده بورژوا و ثروتمند کلودل که نمی خواهند او در پاریس به حالِ خودش رها باشد، او را در مؤسسه ای در پروونس زندانی می کنند. کامی در آن جا در میان آدم هایی دچار اختلالات روانیِ جدی که به طور دایم در حال ناله، داد و فریادند و نیاز به مراقبت های اولیه دارند، گرفتار می شود. دورهٔ جنون کامی کلودل و اقامتش در آسایشگاه ۲۶ سال طول کشید.