کانون

ترکیز , موقد , نادی

( اسم ) قاعده روش طرز .

[ ع . ] (اِ. ) ۱ - آتشدان ، منقل . ۲ - نام دو ماه از ماه های رومی . ۳ - انجمن ، باشگاه . ۴ - در فارسی مرکز.

کانون. ( اِ ) بمعنی آتشدان باشد مطلقاً اعم از گلخن یا منقل آتشی. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کانون در عربی و سریانی بمعنی آتشدان است و نیز به دو ماه کانون اول و کانون دوم اطلاق شده ، و در اصل کلمه سامی است ، و آن از عصر اکدی بدین دو ماه اطلاق گردیده. در زبان اکدی کانونو ( آتشدان ) است و به هر یک از دو ماه مزبور هم گفته شده بدین اعتبار که در آن دو سرمای زمستان ظاهر گردد و مردم باضطرار در کانون آتش افروزند. ( از حاشیه برهان چ معین ) :
کانون شده قبله من از راست
قانون شده تکیه گاه چپ هم.در کانون اصل نفس ابلیس
در قانون علم شخص آدم.راست گفتی سپهر کانون گشت
و اختران اندر آن میان اخگر.
معزی نیشابوری ( از حاشیه برهان چ معین ).
|| به لغت سریانی نام بعضی از ماه های رومی است که کانون اول و کانون آخر باشد و آن ماه سیم و چهارم است. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به حاشیه برهان شود. || طرز و روش و قاعده را نیز گویند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). || ( ص ) مرد یا زن گران و کندفهم که صحبت وی را ناخوش دارند. ( ناظم الاطباء ). || کسی را گویند که مردم او را گرامی دارند و سخنش را قبول کنند. ( برهان ) ( از ناظم الاطباء ). || ( اِ ) نشستنگاه باز در کریزخانه. ( از آنندراج ).

۱. محل گردآمدن گروهی با هدف خاص، انجمن.
۲. مرکز.
۳. (فیزیک ) نقطه ای در آینه یا عدسی که پرتوهای نور در آن به هم می رسند.
۴. [قدیمی] آتشدان، آتش خانه، منقل،کوره.
۵. [قدیمی] نام دو ماه از ماه های سریانی یا رومی، مطابق دسامبر و ژانویه: گذشته بر تو هر آذار بهتر از کانون / نهاده با تو هر امروز وعدۀ فردا (انوری: ۱۸ ).

{focus} [زبان شناسی، ژئوفیزیک، فیزیک- اپتیک] [اپتیک] نقطه ای بر روی محور عدسی که تصویر نقطه ای در بی نهایت بر روی آن تشکیل می شود [زبان شناسی] در ساخت اطلاع جمله، سازه ای که گوینده با استفاده از آهنگ یا نشانه ای دیگر آن را با تأکید بیان می کند [ژئوفیزیک] مح...