لالی

لالی از شهرهای استان خوزستان است. این شهر مرکز شهرستان لالی است. تا قبل سال ۱۳۶۸ روستای لالی مرکز بخش اندیکا بود که در این سال از لالی به قلعه خواجه منتقل شد.
مختصات و ارتفاع
نام شهردار و سال شهر شدن
شهر لالی از جنوب به شهرستان مسجدسلیمان، از شرق و جنوب شرقی به شهرستان اندیکا، از جنوب غربی به گتوند، از شمال و شمال غربی به سردشت دزفول محدود می شود. مساحت آن حدود ۱٬۴۰۰ کیلومتر مربع است.
این شهر دارای زمستانهای نسبتاً سرد و تابستان های گرم و بهاری دلپذیر می باشد. میزان بارندگی سالانه حدود ۵۰۰میلیمتر است. ارتفاع آن از سطح دریا نزدیک ۴۹۳ متر است.
مردم این شهر لر هستند و به زبان لری (گویش بختیاری) صحبت می کنند. مردم آن از طوایف مختلف ایل بختیاری هستند.

لالی (مجموعه داستان ). لالی مجموعه داستانی است به هم پیوسته از بهرام حیدری که در سال ۱۳۵۸ توسط انتشارات امیرکبیر منتشر و به عنوان بهترین مجموعه داستان سال انتخاب شد. این اثر مشهورترین اثر وی است.

لالی (مجموعه داستان). لالی مجموعه داستانی است به هم پیوسته از بهرام حیدری که در سال ۱۳۵۸ توسط انتشارات امیرکبیر منتشر و به عنوان بهترین مجموعه داستان سال انتخاب شد. این اثر مشهورترین اثر وی است.
حیدری، بهرام. «لالی»، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۸.
صادقی شهپر،رضا. «نخستین رمان اقلیمی در داستان نویسی معاصر ایران». کتاب ماه ادبیات، مرداد ۱۳۸۹، شماره ۱۵۴ (صفحات ۳۵-۳۹)
جعفری (قنواتی)،محمد. «در قلمرو ادبیات اقلیمی». کتاب ماه ادبیات و فلسفه، اسفند ۱۳۸۱ و فروردین ۱۳۸۲، شماره ۶۵ و ۶۶ (صفحات ۱۴۰ تا ۱۴۵)
ارسطویی،شیوا. و اذکایی،پرویز. (و دیگران). «در ماه گذشته چه کتاب ها یا کتاب هایی خوانده اید؟». مجله ی کلک. مرداد و آذر ۱۳۷۶، شماره ۸۹ و ۹۳ (صفحات ۳۶۱ تا ۵۳۳)
«از شیرکو بی کس تا بهرام حیدری؛ تناقض رسانه های دولتی». ایبنانیوز. ۲۷ شهریور ۱۳۹۲ ساعت ۱۲:۰۷ (لینک منقضی. لینک حاوی محتوای محذوف)
اولین داستان کتاب لالی، «ناهار فردا کباب است»، برشی است از یک روز زندگی طبیعی و مشقت بار خانواده ای در سال های ۵۵ که به وسیله مستمری ناچیز بیمه امرار معاش می کنند و فشار مالی و فقر آن چنان بر آن ها وارد می شود که خوردن گوشت، آن هم ماه تا ماه برایشان رؤیایی می شود دور و دست نیافتنی که در خواب هایشان به صورت کابوس تحقق می یابد.
در داستان «حسین سلیمانی»، حیدری سرگذشت دردناک و رقت بار دوران کودکی دانش آموزی را از زبان خوش به تصویر می کشد، هرچند داستان زندگی حسین، شاید برای خیلی ها غیرواقعی و ناملموس جلوه کند، اما حیدری از آن یک تمثیل می سازد. یک تمثیل کلی از زندگی تمام ملت، که به درون دره پرتاب می شوند. طرح داستان، ب سیار ساده است و حیدری با شیوهٔ فلش بک، داستان را به جلو می راند. هرچند داستان، در قسمت های پایانی، شعارگونه می شود، اما به دل می نشیند.
راوی کتاب لالی، در بیشتر داستان هایی که در زمینهٔ شغلی اش، معلمی و کلاس درس نوشته است، به رابطهٔ بین معلم و شاگرد اهمیت زیادی می دهد. در داستان «غیرمنتظره» از برپا کردن بچه ها ناراحت می شود؛ و در همین داستان است که خودش، به صورت عینی تر، در سیمای آقای مرادی تجلی می کند. غیرمنتظره، کشمکش درونی مرادی است با خلقیات عنان گسسته اش. در برابر فقر عریان که قرار می گیرد، تحملش را از دست می دهد و خود را محکوم شده می بیند و احساس می کند که دارد به این بچه ها ظلم می کند. غیرمنتظره، بی آن که طرح مشخص و جانداری داشته باشد، خوب نوشته شده و در حقیقت، دست آویزی است برای گفتن حرف های خصوصی تر راوی.