کاشف

کشف کننده، برهنه کننده، آشکارکننده، پدید آورنده
( اسم ) ۱ - آشکار کننده پدید آورنده ظاهر کننده [ گر چه از یک وجه منطق کاشف است لیک از ده وجه پرده و مکنف است ] . ( منثوی ) ۲ - پیدا کنند. چیزی تازه یا جایی ناشناخت : [ کریستف کلمب کاشف آمریکاست ] . جمع : کاشفین کشفه یا کاشغری مکروه ( و مانند آن ) . بر طرف کنند. مکروه از بین برند. اندوه : [ تویی که فاتح مغموم این سپهر بوی تویی که کاشف مکروه این زمانه شوی ] . ( منوچهری ) یا کاشغری بعمل آمدن ( آوردن ) . تحقیق شدن ( کردن ) آشکار شدن ( کردن ) حل شدن ( کردن ) موضوع .
یکی از شعرای اصفهانی

(ش ) [ ع . ] (اِفا. ) آشکار کننده ، کشف کننده ، ج . کشفه .

کاشف. [ ش ِ ] ( ع ص ) ج ، کاشفین ، کَشَفَة. پیداکننده و برهنه کننده. ( غیاث ) ( آنندراج ). آشکارکننده و گشاده و برهنه نماینده. ( ناظم الاطباء ). پدیدآورنده. ظاهرکننده. بروزدهنده. معلن. مظهر. مفسر :
گرچه از یک وجه منطق کاشف است
لیک از ده وجه پرده و مکنف است. || کاشف مکروه ومانند آن ؛ برطرف کننده مکروه. از بین برنده غم و اندوه :
تویی که فاتح مغموم این سپهر بوی
تویی که کاشف مکروه این زمانه شوی.|| کاشف بعمل آمدن یا آوردن ؛ در تداول عامه ، تحقیق کردن.

---

کاشف. [ ش ِ ] ( اِخ ) یکی از شعرای ایران و از اهالی اصفهان و نامش ، آقا اسماعیل بن حیدر است. آبا و اجدادش معمار بوده و ملوک صفوی را خدمت میکرده اند خود او هم به شاه عباس انتساب داشته و به هجویات خود شهرت پیدا کرده است. از اوست :
هر جلوه که آن قد دل آرا دارد
در صفحه سینه چون الف جا دارد
آویخته زلف مشکبو از چپ و راست
این مصرع رنگین چه طرفها دارد.

---

کاشف. [ ش ِ ] ( اِخ ) یکی از شعرای ایران است. وی «قاضی محمد شریف » شهرت داشته ، و شغلش قضاوت بوده است ، از اوست :
ز مژگان خونین خود شرمسارم
چو صاحب مصیبت ز دست حنائی.

۱. کشف کننده، آن که برای اولین بار به وجود چیزی پی می برد.
۲. برهنه کننده، آشکارکننده.
۳. پدید آورنده.

پی جور؛ ز خو دِرار

مکتشف