حقوق طبیعی

حقوق طبیعی به حقوقی گفته می شود که اشخاص بر پایه طبیعت خود دارا هستند. بدون آن که مشروط به توافق دیگران، وجود نهادهای سیاسی و قضائی و یا قوانین و سنت ها باشد. بنابراین حقوق طبیعی به هر انسان در هر زمان و هر مکانی تعلق می گیرد.

حقوق طبیعی (natural law)
نوعی حقوق مبتنی بر این باور که طبیعت متضمن یک سلسله قوانین بنیادی و ذاتی است که نسبت به همۀ انسان ها شمول عمومی دارد. حقوق طبیعی از حقوق موضوعه۱ که به وسیلۀ مردم بر مردم تحمیل می شود، متمایز است. منظور از حقوق موضوعه، مجموعۀ مقررات و قوانینی است که به تصویب مرجع قانون گذاری می رسد. نظریه حقوق طبیعی یا حقوق فطری، در برابر مکتب حقوق اثباتی۲ است که برطبق آن، حقوق مجموعه مقرراتی است که حکومت وضع می کند و دارای ضمانت اجرای دولتی است.
positive lawLegal positivism