فِلیکس نادار (به فرانسوی: Félix Nadar) زاده ۶ آوریل ۱۸۲۰ - درگذشته ۲۳ مارس ۱۹۱۰ با نام اصلیِ گاسپار-فِلیکس تورناشُن (به فرانسوی: Gaspard-Félix Tournachon)، نویسنده، کاریکاتوریست، علاقه مند به پرواز بالون، کنشگر سیاسی ساده،
عکاس و دوست نقاشان و نویسندگان و روشن فکران در زمان ناپلئون سوم بود. او در جایگاه عکاس، به خاطر تک چهره هایی که از بزرگان هم عصر خویش تهیه کرد، در یادها مانده است. وی پیشتاز استفاده از نورپردازی در عکاسی نیز بود.
گاسپار-فِلیکس تورناشُن در سال ۱۸۲۰ (میلادی) در پاریس زاده شد. «فلیکس نادار» نامی بود که یکی از دوستانش به او داده بود و نادار نیز آن را برای نام هنری خود برگزید.
نادار کار حرفه ای خود را بت نویسندگی برای روزنامه ها و مجله های گمنام آغاز کرد. اما با این حال توانست در این کار با گروهی از نویسندگان و هنرمندان بوهمی، مانند شارل بودلر آشنا شود. او در ۱۹ سالگی تصمیم گرفت به همراه گروهی از دوستان خود مانند انوره دو بالزاک و الکساندر دوما مجله ادبی به نام کتاب طلایی راه اندازی کند. اما این مجله پیش از آن که آثار بالزاک بتواند در آن منتشر شود تعطیل شد.
با عضویت در انجمن نویسندگان توانست با شخصیت هایی چون الکساندر دوما، ژرژ ساند و ویکتور هوگو همنشین شود. این همنشینی به کار او در زمینه کاریکاتور کمک کرد. نادار در سال ۱۸۴۸ (میلادی) به عنوان کاریکاتوریست در روزنامهٔ Le Charivari کار می کرد.