کلمه جو
صفحه اصلی

لنگ


مترادف لنگ : ازار، فوطه، قطیفه | اعرج، چلاق، شل، ایست، درنگ، ماندن، وقفه | پا، پاچه، ران، عدل، لنگه، تک، طاق، فرد، زمان، گاه، وقت، هنگام

فارسی به انگلیسی

breechcloth, lacking adequate means for work, cripple, lame, leg, dhoti, game, halting, loincloth, single, wrapper, crank, eccentric, wiper, wanting facilities, loin-cloth, waist-cloth, apron

loin-cloth, waist-cloth, apron


leg


lame, wanting facilities


breechcloth, cripple, dhoti, game, halting, lame, leg, loincloth, single, wrapper


فارسی به عربی

عرجة , قماش السحیف , کسیح

مترادف و متضاد

۱. اعرج، چلاق، شل
۲. ایست، درنگ، ماندن، وقفه


۱. پا، پاچه، ران
۲. عدل، لنگه
۳. تک، طاق، فرد
۴. زمان، گاه، وقت، هنگام


cripple (اسم)
عاجز، لنگ، چلاق، زمین گیر

limp (اسم)
لنگ، لنگی

lame (اسم)
لنگ

loincloth (اسم)
لنگ

wobbler (اسم)
لنگ، لرزنده، تلو تلو خور

اعرج، چلاق، شل


ایست، درنگ، ماندن، وقفه


ازار، فوطه، قطیفه


پا، پاچه، ران


عدل، لنگه


تک، طاق، فرد


زمان، گاه، وقت، هنگام


فرهنگ فارسی

( اسم ) هنگام وقت : هر روز تا لنگ ظهر می خوابد .
نام دهی جزئ دهستان ماسال بخش ماسال شاندارمن شهرستان طوالش .

فرهنگ معین

( ~ .) (اِ.) = لنگه : آلت تناسل مرد، شرم مرد، نره .


(لِ) (اِ.) (عا.) هنگام ، وقت .


( ~ .) (اِ.) 1 - پا. 2 - لنگه ، لنگه بار. ؛~ ِ کسی در هوا بودن کنایه از: وضع مبهم و نابسامان داشتن .


(لُ) (اِ.) پارچه ای که در گرمابه به کمر بندند.


(لَ ) (ص . ) انسان یا حیوان که پایش آسیب دیده باشد و نتواند به درستی راه رود.
( ~ . ) (اِ. ) = لنگه : آلت تناسل مرد، شرم مرد، نره .
(لِ ) (اِ. ) (عا. ) هنگام ، وقت .
( ~ . ) (اِ. ) ۱ - پا. ۲ - لنگه ، لنگه بار. ،~ ِ کسی در هوا بودن کنایه از: وضع مبهم و نابسامان داشتن .
(لُ ) (اِ. ) پارچه ای که در گرمابه به کمر بندند.

(لَ) (ص .) انسان یا حیوان که پایش آسیب دیده باشد و نتواند به درستی راه رود.


لغت نامه دهخدا

لنگ. [ ل ُ ] ( اِ ) فوطه. ازار. ایزار. بستنی. جامه حمام. میزر. جامه ای که در رفتن به گرمابه بر کمر بندند. پارچه مستطیل شکل که در گرمابه بر کمر بندند پوشیدن سفلای بدن را. با فعل بستن صرف می شود.
- امثال :
لنگ حمام است هر کس بست بست .
لنگ ملانصرالدین است .

لنگ. [ ل ِ ] ( اِ ) پا از بن بیغوله ران تا نوک ابهام قدم. پا باشد از انگشتان تا بیخ ران. ( جهانگیری ). پا. || وظیف ( در ستور ). دست و پای ستور. ساق و ذراع چهارپا :
یکی مادیان تیز بگذشت خنگ
برش چون بر شیر و کوتاه لنگ.
فردوسی.
ز دریا برآمد یکی اسب خنگ
سرین گرد و چون گورو کوتاه لنگ.
فردوسی.
همان شب یکی کرّه ای زاد خنگ
برش چون بر شیر و کوتاه لنگ.
فردوسی.
- تا لنگ ظهر خوابیدن ؛ تا پس از زدن آفتاب خفتن.
- یک لنگ پا ایستادن .
- یک لنگه مرغ ؛ یک پای آن.
- امثال :
قسم مخور که باوره ، لنگ خروس برابره .
|| کعب پا را نیز لنگ گفته اند. ( برهان ). برهان چنین نوشته ودر سامی فی الاسامی در لغات راجعه به آهو و از قبیل آن می نویسد: موقف و مخدم ، سپیدلنگ و از تتبعی که ممکن شد چنان دانم که لنگ به معنی جای دست برنجن و خلخال است از دست و پای. || این کلمه مزید مؤخر برخی کلمات واقع شود و افاده معانی خاص کند، چون :نیم لنگ. ( فردوسی ). شتالنگ. بشلنگ. ( اسم محل ). هفت لنگ. ( ایلی از بختیاری ). چهارلنگ. ( ایلی از بختیاری ). پشلنگ. پشت لنگ. اشتالنگ. لیولنگ. || پای. پایه. در گیلان سه پایه مطبخ را سه لنگه گویند. || لنگه. نیم بار. نصف بار. و رجوع به لنگه شود. || فرد. طاق. تک. مقابل زوج : دو جفت و لنگی ، یعنی دو زوج و یک فرد. و رجوع به لنگه شود.

لنگ. [ ل َ ] ( اِ ) به هندی قرنفل است. ( تحفه حکیم مؤمن ).

لنگ. [ ل َ ] ( اِ ) لای ؟ لِه ؟ دُردی ؟ :
از لنگ و رنگ کون و دهان را به گرد خنب
کون لنگ خای کرد و دهان رنگ دوش کرد.
سوزنی.

لنگ. [ ل َ ] ( ص )اَعرج. عَرجاء . آنکه پای او لنگد. آنکه لنگد. که یک پای کوتاه و یا شکسته دارد. شَل. آنکه یک پای کوتاه تر دارد. اکسح. ظالع. اَقزل. آنکه یک پای شکسته یا بریده یا خشک دارد. معیوب الرِجل. کسح. کسیح. کسحان. ( منتهی الارب ) :
چرخ چنین است و بر این ره رود
لنگ ز هر نیک و ز هر بد نوند.

لنگ . [ ل َ ] (اِ) به هندی قرنفل است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).


لنگ . [ ل َ ] (اِ) لای ؟ لِه ؟ دُردی ؟ :
از لنگ و رنگ کون و دهان را به گرد خنب
کون لنگ خای کرد و دهان رنگ دوش کرد.

سوزنی .



لنگ . [ ل َ ] (ص )اَعرج . عَرجاء . آنکه پای او لنگد. آنکه لنگد. که یک پای کوتاه و یا شکسته دارد. شَل . آنکه یک پای کوتاه تر دارد. اکسح . ظالع. اَقزل . آنکه یک پای شکسته یا بریده یا خشک دارد. معیوب الرِجل . کسح . کسیح . کسحان . (منتهی الارب ) :
چرخ چنین است و بر این ره رود
لنگ ز هر نیک و ز هر بد نوند.

رودکی .


به یک پای لنگ و به یک پای شل
به یک چشم کور و به یک چشم کاژ.

معروفی .


با شدن با آمدن با رفتن و برگشتنش
ابر کژّ و باد کند و برق سست و چرخ لنگ .

منوچهری .


باز شد لوک و لنگ دیو رجیم .

ابوحنیفه ٔ اسکافی (از تاریخ بیهقی ص 388).


ای هنرمند مکن عرضه هنرهای به وی
پیش تازی فرسان خیره خر لنگ متاز.

قطران .


به ناآزموده مده دل نخست
که لنگ ایستاده نماید درست .

اسدی .



برفتن همچوبندی لنگ از آنی
که بند ایزدی بسته ست رانت .

ناصرخسرو.


نروم اندر این بزرگ رمه
که بدو در نهاز شد بز لنگ .

ناصرخسرو.


گهی دستها باید و گاه پای
به یک دست و یک پای لنگ است و شل .

ناصرخسرو.


تو لنگی را به رهواری برون بردن همی خواهی
بیا این را جوابی گو که ناصر این ز بر دارد.

ناصرخسرو.


خاموش بهتری تو مگر باری
لنگی برون شَوَدْت ْ به رهواری .

ناصرخسرو.


تات نپرسند همی باش گنگ
تات نخواهند همی باش لنگ .

مسعودسعد.


روندگان سپهرند و لنگشان خواهم
ز بهر آنکه مرا رهبران زندانند.

مسعودسعد.


پیش رهواران به رهواری نداند رفت لنگ .

امیرمعزّی .


یکبارگی از عاشق دوری نتوان جستن
لنگی نتوان بردن ای دوست به رهواری .

امیرمعزی .


تا کی ای مست لاف هشیاری
خر لنگی بری به رهواری .

سنائی .


چه که گرد بر گرد خرگاه طواف کردن و با سرپوشیدگان درگاه در کله مصاف پیوستن کار لنگان و لوکان و بی فرهنگان است و کار تردامنان و نادانان . (از مقامات حمیدی ).
اگرچه دم نمی آرم زدن لکن چنان کآید
به شوخی می برم پیش تو لنگی را به رهواری .

انوری .


پای داری چون کنی خود را تو لنگ
دست داری چون کنی پنهان تو چنگ .

مولوی .


لنگ و لوک و خفته شکل و بی ادب
سوی او می غیژ و او را می طلب .

مولوی .


چون شدم نزدیک من حیران و دنگ
خود بدیدم هر دوان بودند لنگ .

مولوی .


ای بسا اسب تیزرو که بمرد
خرک لنگ جان به منزل برد.

سعدی .


مگر کآن فرومایه ٔ زشت کیش
به کارش نیاید خر لنگ خویش .

سعدی .


خر از دست عاجز شد از پای لنگ .

سعدی .


چو ریزد شیر را دندان و ناخن
خورد از روبهان لنگ سیلی .

؟


آن کس که نداند و بداند که نداند
آخر خرک لنگ به منزل برساند.

؟


- امثال :
برای خری لنگ کاروان بار نیفکند .
هر جا سنگ است به پای لنگ است .
لنگ بخر کور بخر پیر مخر .
هرجع؛ سخت لنگ . خزعل الضبع؛ لنگ گردید کفتار. خنب ، اخناب ؛ لنگ شدن . خال ؛ لنگ گردیدن ستور. خزرجت الشاة؛ لنگ گردید گوسفند. هجرع ؛ درازقامت لنگ . تخضجت الشاة؛ لنگ گردید گوسفند. (منتهی الارب ). || صفت است پائی را که لنگد :
پای ما لنگ است و منزل بس دراز
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل .

حافظ.


- عذر لنگ ؛ عذری نامقبول . عذری ناموجه . عذر دروغین . نارسا. عذر غیرجمیل . عذری نه بوجه :
در این مجال سخن نیست چرخ را هرچند
که عذر لنگ برون می برد به رهواری .

ظهیری .


برد در عذر بس لنگی به رهواری و من هر دم
گناهی نو بر او بندم برای عذر بس لنگش .

اخسیکتی .


باز دستم به زیر سنگ آورد
باز پای دلم به چنگ آورد
برد لنگی به راهواری پیل
پیشم از بس که عذر لنگ آورد.

انوری .


مگر یک عذر هست آن نیز هم لنگ
که تو لعلی و باشد لعل در سنگ .

نظامی .


ز ناتوانی پایم به دست عذری هست
تو عذر لنگ به نوعی که میتوان برسان .

سلمان ساوجی .


میار عذر که ره دور و مرکبم لنگ است
که عذر لنگ نیاید ز رهروان ملنگ .

کاتبی .


کلمه ٔ لنگ با بودن ، شدن ، کردن ، ماندن ، آمدن و غیره صرف شود.
|| درنگ . توقف . ماندن قافله یک روز و دو روز در راهها. (برهان ).
- لنگ شدن کار ؛ متوقف شدن آن .
- لنگ کردن ؛در منزلی توقف کردن برای یک یا چند روز. هنگام مسافرت یک یا چند روز در جائی از طول راه اقامت گزیدن .
- لنگ ماندن کار ؛ اسباب پیشرفت آن فراهم نشدن .
|| (اِخ ) لقب تیمور گورکان . || لقب عثمان بن عفان . || (اِ) آلت تناسل . (برهان ). آلت مردی . (جهانگیری ). شرم مرد. صاحب غیاث گوید: ولنگ (به کسر اول ) در هندی به معنی آلت تناسل باشد :
آن تویی کور و تویی لوچ و تویی کوچ و بلوچ
وآن تویی گول و تویی دول وتویی بابت لنگ .

لبیبی .


زبانش در برش چون کشتی نوح
به رویش درکشیده خام خنگی
بریشمها بر او همچون که رگها
به دستش زخمه ای مانند لنگی .

سوزنی .


لنگ اندرافکنم به در کون شاعران
تا مویهای کون بکند از نهیب لنگ .

سوزنی .



لنگ . [ ل ِ ] (اِ) پا از بن بیغوله ٔ ران تا نوک ابهام قدم . پا باشد از انگشتان تا بیخ ران . (جهانگیری ). پا. || وظیف (در ستور). دست و پای ستور. ساق و ذراع چهارپا :
یکی مادیان تیز بگذشت خنگ
برش چون بر شیر و کوتاه لنگ .

فردوسی .


ز دریا برآمد یکی اسب خنگ
سرین گرد و چون گورو کوتاه لنگ .

فردوسی .


همان شب یکی کرّه ای زاد خنگ
برش چون بر شیر و کوتاه لنگ .

فردوسی .


- تا لنگ ظهر خوابیدن ؛ تا پس از زدن آفتاب خفتن .
- یک لنگ پا ایستادن .
- یک لنگه مرغ ؛ یک پای آن .
- امثال :
قسم مخور که باوره ، لنگ خروس برابره .
|| کعب پا را نیز لنگ گفته اند. (برهان ). برهان چنین نوشته ودر سامی فی الاسامی در لغات راجعه به آهو و از قبیل آن می نویسد: موقف و مخدم ، سپیدلنگ و از تتبعی که ممکن شد چنان دانم که لنگ به معنی جای دست برنجن و خلخال است از دست و پای . || این کلمه مزید مؤخر برخی کلمات واقع شود و افاده ٔ معانی خاص کند، چون :نیم لنگ . (فردوسی ). شتالنگ . بشلنگ . (اسم محل ). هفت لنگ . (ایلی از بختیاری ). چهارلنگ . (ایلی از بختیاری ). پشلنگ . پشت لنگ . اشتالنگ . لیولنگ . || پای . پایه . در گیلان سه پایه ٔ مطبخ را سه لنگه گویند. || لنگه . نیم بار. نصف بار. و رجوع به لنگه شود. || فرد. طاق . تک . مقابل زوج : دو جفت و لنگی ، یعنی دو زوج و یک فرد. و رجوع به لنگه شود.

لنگ . [ ل ُ ] (اِ) فوطه . ازار. ایزار. بستنی . جامه ٔ حمام . میزر. جامه ای که در رفتن به گرمابه بر کمر بندند. پارچه ٔ مستطیل شکل که در گرمابه بر کمر بندند پوشیدن سفلای بدن را. با فعل بستن صرف می شود.
- امثال :
لنگ حمام است هر کس بست بست .
لنگ ملانصرالدین است .


لنگ . [ ل ُ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان ماسال بخش ماسال شاندرمن شهرستان طوالش ، واقع در یکهزارگزی جنوب باختری بازار ماسال . دامنه ، معتدل ، مرطوب و مالاریائی . دارای 273 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ ماسال . محصول آنجا برنج ، ابریشم و لبنیات . شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است . بیشتر سکنه تابستان به ییلاق سرچشمه های رودخانه ٔ ماسال میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).


فرهنگ عمید

۱. انسان یا حیوانی که پایش آسیب دیده و نتواند درست راه برود.
۲. پای آسیب دیده که بلنگد.
۳. خسته و وامانده: پای ما لنگ است و منزل بس دراز / دست ما کوتاه و خرما بر نخیل (حافظ: ۱۰۱۹ ).
۴. نیازمند به چیزی.
* لنگ کردن: (مصدر متعدی ) [عامیانه]
۱. آسیب رساندن به پای کسی، به گونه ای که بلنگد.
۲. [مجاز] کاری را تعطیل کردن.
۳. [مجاز] توقف کردن قافله میان راه.
۱. (زیست شناسی ) یک پای انسان از بیخ ران تا سر انگشتان.
۲. نیمی از بار.
۳. یکی از چیزی که جفت باشد، مانند لنگۀ کفش، لنگۀ جوراب.
* لنگ کردن: (مصدر متعدی ) (ورزش ) در کُشتی، پای خود را به پای حریف بند کردن و او را به زمین زدن.
پارچه ای مستطیل شکل که در گرمابه و زورخانه به کمر می بندند.
* لنگ انداختن: (مصدر لازم )
۱. (ورزش ) در زورخانه، پرتاب کردن لنگ از طرف مرشد میان دو کشتی گیر که در گود گرم کشتی هستند تا به خوشی از یکدیگر جدا شوند.
۲. [مجاز] تسلیم شدن و ترک نزاع کردن.

۱. انسان یا حیوانی که پایش آسیب ‌دیده و نتواند درست راه برود.
۲. پای‌ آسیب‌دیده که بلنگد.
۳. خسته و وامانده: ◻︎ پای ما لنگ است و منزل بس دراز / دست ما کوتاه و خرما بر نخیل (حافظ: ۱۰۱۹).
۴. نیازمند به چیزی.
⟨ لنگ کردن: (مصدر متعدی) [عامیانه]
۱. آسیب رساندن به پای کسی، به‌گونه‌ای که بلنگد.
۲. [مجاز] کاری را تعطیل کردن.
۳. [مجاز] توقف کردن قافله میان راه.


۱. (زیست‌شناسی) یک پای انسان از بیخ ران تا سر انگشتان.
۲. نیمی از بار.
۳. یکی از چیزی که جفت باشد، مانند لنگۀ کفش، لنگۀ جوراب.
⟨ لنگ کردن: (مصدر متعدی) (ورزش) در کُشتی، پای خود را به ‌پای حریف بند کردن و او را به ‌زمین زدن.


پارچه‌ای مستطیل شکل که در گرمابه و زورخانه به ‌کمر می‌بندند.
⟨ لنگ انداختن: (مصدر لازم)
۱. (ورزش) در زورخانه، پرتاب کردن لنگ از طرف مرشد میان دو کشتی‌گیر که در گود گرم کشتی هستند تا به‌خوشی از یکدیگر جدا شوند.
۲. [مجاز] تسلیم شدن و ترک نزاع کردن.


دانشنامه عمومی

لنگ هم نگاشتی است برای اشاره به موارد زیر
لِنگ به معنای پا
لنگ (حرکت) به معنی نامتعادل
لنگ (صفت) به معنی جانداری که یک پایش نقص حرکتی داشته باشد
لُنگ حمام

دانشنامه آزاد فارسی

لُنگ
پوششی مستطیلی از پارچۀ نخی با طرح چهارخانه و معمولاً به رنگ قرمز. از این پوشش به عنوان پارچۀ خشک کن در حمام ها استفاده می شود. در زورخانه ها نیز روی شلوار زورخانه پوشیده یا به عنوان زیرانداز در نقش عرق گیر و همچنین بر روی شانه ها استفاده می شود.

لنگ (ریاضیات). لَنگ (ریاضیات)(crank)
محوری دارای یک یا چند خمیدگی با زاویۀ قائمه . از لنگ برای انتقال حرکت یا تبدیل حرکت رفت وبرگشتی، جلو ـ عقب یا بالا ـ پایین، به حرکت چرخشی یا عکس آن استفاده می کنند. اگرچه از به کارگیری وسایلی مشابه در عهد باستان ، حتی در قرن ۱م در چین و در قرن ۸م در اروپا، نشانه هایی به دست آمده است، در قدیمی ترین سند مکتوب، استفاده از لنگ در ماشین آبکشی را به جَزَری ، ریاضی دان عرب قرن ۱۲م، نسبت داده شده است. در فناوری در حال توسعۀ اروپا در قرن ۱۵م، استفاده از لنگ بسیار متداول بود.

فرهنگستان زبان و ادب

{crank} [قطعات و مجموعه های خودرو] هریک از بخش های برون محور (offset ) میل لنگ که سبب تبدیل حرکت رفت وبرگشت پیستون ها به حرکت چرخشی می شوند

گویش مازنی

۱پا ۲لنگ حمام


/leng/ پا - لنگ حمام

واژه نامه بختیاریکا

( لِنگ ) پا
( لَنگ ) دست خالی
( لُنگ ) شکمو؛ دمزده
( لَنگ ) منتظر
قَرّه

پیشنهاد کاربران

در زبان لری بختیاری به معنی
دم زنده
Long

در زبان لری بختیاری به معنی
پا. لنگه
Leng

در زبان لری بختیاری به معنی
معطل
Lang

در زبان لری بختیاری به معنی
پا

لنگ : پارچه ای نخی که در زمان قدیم به عنوان حوله از آن استفاده می شد. ///

لِنگ به معنی : نصف ///

لَنگ به معنی : معطل ماندن ///

لَنگ : لَنگ درگوییش زبان لری استان لرستان به معنی معطل ماندن است. ///

لِنگ: لِنگ درگویش زبان لری استان لرستان به معنی نصف یا نصفه و پا است. ///




لُنگ: لُنگ حمام یا به اختصار لُنگ نوعی پوشش سنتی است که مردان ایرانی استفاده می کنند. لنگ به همراه قطیفه دو قطعه لباس برای خشک کردن بدن پس از استحمام هستند که لنگ لباس نیمه پائین بدن و قطیفه حوله ای بزرگ برای خشک کردن نیمه بالای بدن است. این پوشش در ناحیه اوراسیا به ویژه هند و بنگلادش نیز استفاده می شود.

لِنگ در گویش شهر سیریز به معنی پا می باشد

در گویش کرمانی ها با تلفظ لِنگ یعنی پا و با تلفظ لُنگ یعنی پارچه ای که در حمام به دور خود می بستند.

لُنگ: به صورت محاوره به تیمِ های ورزشی پرسپولیس یا پیروزی می گویند. خصوصا تیمِ فوتبالِ آن

لنگ به معنای همتا
لنگه نداشتن همتا نداشتن


لنگ: [اصطلاح زور خانه ای] پارچه ای بافته شده از نخ، به طول تقریبی دو متر و بیشتر که از آن به عنوان خشک کن و حوله، رو دوش انداز و نطعی استفاده می کنند. ( نطی یعنی پیش بند چرمی که بر روی شلوار می پوشند. )
1. استفاده از لنگ به عنوان پوشش تنکه به طور ساده که مخصوص تازه کارها و ورزشکاران معمولی است.
2. ورزشکارانی که به مرحله کشتی گرفتن می رسیدند و کشتی را شروع می کردند، لنگ را طوری به کمر می بستند که جلوی آن لچکی مانند و تقریبا شبیه نطعی می شد. یک سرلنگ را به طرف راست کمر می بستند.
3. ورزشکاران در مرحله نوچگی که قابلیت خوبی در کشتی پیدا می کردند یک لنگ اضافه روی لنگ اولیه می بستند، دو لنگ.
4. بعد از مرحله دو لنگ، ورزشکار نوخاسته که در حد پهلوانی بود تنکه می پوشید.


شَل، کسی که ناتوان در راه رفتن است. تیمور لَنگ - لَنگان لَنگان

تلفظ این محل لُنگ است. واقع در شهرستان ماسال استان گیلان

معادل مَثَلِ قسم مخور که باوره، لنگ خروس برابره در گویش شهرستان بهاباد :
قَسَمونُت بُوْاَرِه لِنگِ خروس بَرابَرِه
قَسَمونُت:قسم هایت
بُوْاَرِ: باور

واژه ای هندو اروپایی به مینه پا که با leg در انگلیسی همریشه است. لری: لنگ، مازندرانی ( طبری ) : لینگ

خیلی کارایی داره
باهاش میشه شیشه تمیز کرد هم میشه به عنوان پرچم پرسپولیس استفاده کرد و کارای دیگه. . .


کلمات دیگر: