فقه اللغه

فرهنگ فارسی

( اسم ) لغت شناسی
فیلولوژی . فقه اللغه اصطلاحی است که ادبای متاخر در برابر کلمه فیلولوژی فرانسوی قرار داده اند و منظور از آن دانشی است که شامل علوم زبانشناسی و مطالعه فرهنگ ملل متمدن از طریق زبان ادبیات و مذهب آنهاست .

مطالعۀ زبان و تاریخ آن با استفاده از آثار مکتوب متـ . لغت‌شناسی

فرهنگ معین

(فِ هُ لْ لُ قِ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - مطالعة علمی یک زبان از طریق مقایسة متون گوناگون آن زبان . ۲ - زبان شناسی تاریخی و تطبیقی .

لغت نامه دهخدا

( فقه اللغة ) فقه اللغة. [ ف ِ هُل ْ ل ُ غ َ ] ( ع اِ مرکب ) فیلولوژی. ( یادداشت مؤلف ). اصطلاحی است که ادبای متأخر در برابر کلمه فیلولوژی فرانسوی قرار داده اند و منظور از آن دانشی است که شامل علوم زبانشناسی ، و مطالعه فرهنگ ملل متمدن از طریق زبان ، ادبیات و مذهب آنهاست. ( از فرهنگ وبستر ).

فقه اللغة. [ ف ِ هُل ْ ل ُ غ َ ] (ع اِ مرکب ) فیلولوژی . (یادداشت مؤلف ). اصطلاحی است که ادبای متأخر در برابر کلمه ٔ فیلولوژی فرانسوی قرار داده اند و منظور از آن دانشی است که شامل علوم زبانشناسی ، و مطالعه ٔ فرهنگ ملل متمدن از طریق زبان ، ادبیات و مذهب آنهاست . (از فرهنگ وبستر).

فرهنگ عمید

زبان شناسی.

دانشنامه آزاد فارسی

فِقهُ اللُّغه
به معنی شناخت زبان یا کلمه، معادل فیلولوژی در زبان های اروپایی که از دو جزء فیلو به معنی دوستدار و لوگوس به معنی کلمه یا کلام گرفته شده است. در فرهنگ اسلامی و ایرانی کاربرد این اصطلاح سابقۀ دیرینه دارد و ابومنصور ثعالبی نیشابوری کتاب خود را دربارۀ لغات زبان عربی تحت عنوان فقه اللغه نوشته است. فقه اللغه در قرن ۱۹ در اروپا به معنی تحقیق تاریخی دربارۀ یک زبان و متون آن زبان و ارتباطش با زبان های دیگر به کار می رفته است و به ویژه در آلمان معنی وسیع تری یافت و تحقیق دربارۀ فرهنگ و ادب رایج در زبان های قدیم را شامل می شد. امروزه این اصطلاح کمتر به کار می رود و به جای آن زبان شناسی مصطلح شده است و به جای فقه اللغه یا فیلولوژی نیز زبان شناسی تاریخی و تطبیقی به کار می رود.

wikijoo: فقه_اللغه

فرهنگستان زبان و ادب

{philology} [زبان شناسی] مطالعۀ زبان و تاریخ آن با استفاده از آثار مکتوب متـ . لغت شناسی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فقه اللغة (کتاب). «فقه اللغة» اثر عبدالملک بن محمد بن اسماعیل ثعالبی (متوفی ۴۲۹ ق) که به روش موضوعی مطالب کتاب را در یک جلد به زبان عربی به نگارش درآورده است. مولف در مقدمه کتاب تصریح می کند که کتاب را برای وزیر ابوالفضل عبدالله بن احمد المیکالی تالیف کرده است.
کتاب به صورت موضوعی در ۳۰ باب و هر باب حاوی تعدادی فصول تدوین شده است.

wikifeqh: خلیل ، اصمعی ، ابی عمرو شیبانی ، کسائی ، ابی زید، ابی عبیدة، ابن اعرابی، و ابن درید و نفطویه، ابن خالویه، ازهری، ابو الحسین احمد بن فارس بن زکریا القزوینی گرفته است. کتاب با دو مقدمه آغاز شده است. یکی از محقق که در آن به زندگی مولف، ویژگی های کتاب، نسخ تحقیق و همچنین روش تحقیق پرداخته است. نویسنده در مقدمه دیگر بیان کرده که چرا زبان عربی مقدم بر دیگر زبانهاست و باید بر این زبان مسلط شد و در نهایت محتویات کتاب را به صورت موضوعی ذکر کرده است.
← محتویات ابواب کتاب
محقق کتاب، جمال طلبه، کتاب را بر اساس تحقیق بر روی سه نسخه از کتاب منتشر کرده است. در پایان کتاب نیز فهارس آیات، احادیث، ضرب المثلها، کتب، اعلام، قبائل، و فهرست محتویات ذکر شده است.

wikifeqh: فقه_اللغة_(کتاب)

کلمات دیگر: