غژگاو

( اسم ) گونه ایست گاو عظیمالجثه و داری موهای طویل که مخصوص کوهستانهای مرکزی آسیا (در نواحی تبت و هیمالیا در ارتفاعات بالغ بر دو هزار متر ) است . از این گونه گاو دو نوع وجود دارد که هر دو نوع خاص کوهستان های مرکزی آسیا است . غژگاو دارای پوزه ای عاری از پشم و پیشانی کوتاه و شاخهای قوس دار است که رشد زیادی می کنند . تمام بدن این گاو از پشمهای طویل خاکستری رنگ سیاه و سفید پوشسده شده است . درازی پشمهای بدن وی به حدی است که حتی روی زمین نیز کشیده می شود . دم این حیوان نیز دارای موهای ظریف طویلی شبیه دم اسب است . غژگاواز همه گاوها عظیم الجثه تر و قوی تر است . اهالی تبت این حیوان را اهلی می کنند و از آن جهت بارکشی و محصولات شیر و پشم و گوشتش استفاده می کنند غژغاو غژغا غشغاو غژگا کج گاو کژ گاو . توضیح مولف برهان این کلمه را با قطاس نیز برابر دانسته که با توجه به معنی غژیاکژ که ابریشم باشد به نظر نمی آید که این تصور صحیح باشد زیرا قطاس ها عموما عاری از مو هستند .

غژگاو. [ غ َ ] ( اِ مرکب ) به معنی غژغاو است که گاو قطاس باشد و بحری قطاس همان است. ( برهان قاطع ). نوعی از گاو است که از دم آن پرچم علم و مگس ران سازند، و آن قسم گاو در کوهستان که مابین ختا و هندوستان است به هم میرسد، به هندی آن را سری گای گویند به ضم سین مهمله. ( غیاث اللغات از صراح ). غژغاو. غژغا. غژگا. کژگاو. کژگا. کژغاو. ( برهان قاطع ). رجوع به غژغاو و گاو خطایی شود :
دمش همچون دم غژگاو گشته
سرون مانندشاخ گاو گشته.

= غژغاو

[زیست شناسی- علوم جانوری] ← گاو تبتی