پریشتینا

پریشتینا یا پریستینا (به آلبانیایی: Prishtina)، (به صربی: Приштина) پایتخت و بزرگترین شهر جمهوری تازه استقلال یافته کوزوو است.ساختمان دولت کوزوو در مرکز پریشتینا   ساختمان کتابخانه ملی کوزوو   گرند هتل مهمترین هتل شهر پریشتینا   بلوار مادر ترزا   ورزشگاه فوتبال شهر پریشتینا
ساکنین، پریشتینا بیشتر آلبانیایی ها هستند و در کنار آن ها جوامع کوچک تری نیز زندگی می کنند. پریشتینا با جمعیت حدود ۵۰۰ هزار نفر دومین شهر آلبانیایی زبان در جهان است. از نظر جغرافیایی این شهر در شمال خاوری کوزوو در پای کوه های گولاک (Goljak) واقع شده است. فاصله پریشتینا تا تیرانا ۲۵۰ کیلومتر، تا اسکوپیه ۹۰ کیلومتر و تا بلگراد ۵۲۰ کیلومتر است.
یکی از افتخارات پریشتینا این است که معمولا در زمره یکی از زشت ‍ترین شهرهای اروپا قرار داده می شود.‏
جمعیت این شهر حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار نفر است که اکثر آنان را آلبانیایی ها تشکیل می دهند.

پریشْتینا (Pristina)
پایتخت کشور نوبنیاد کوزوو، در جنوب صربستان، با ۲۰۴,۵۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). زمانی پایتخت امپراتوری قرون وسطایی صربستان بود و اکنون به مرکز تجاری تبدیل شده است.

[ویکی فقه] پِریشْتینا، مرکز ایالت خودمختار کوزوو (نام رسمی کوزوو متوهیای) واقع در جنوب جمهوری صربستان و مونتنگرو می باشد.
این شهر در°۴۲و´۳۹ عرض شمالی و°۲۱و´۱۰ طول شرقی، در دشت کوزوو واقع است.
← جمعیت
دیرینگی این شهر به سده ۲م باز می گردد. تراژان، امپراتور روم (حکومت ۹۸-۱۱۷م) شهر رومی اولپیانا را در ۱۲ کیلومتری جنوب شرقی پریشتینای کنونی بنیان نهاد. این شهر در زمان ایلیریان اولپیانا اسپلندیسیما نامیده می شد.در سده ۶م ژوستینین، امپراتور بیزانس آن را گسترش داد که ژوستیانا سکوندا خوانده می شد. بقایای این شهر رومی امروزه در جنوب شرقی پریشتینا پابرجاست. پس از تخریب اولپیانا در سده های اولیه قرون وسطیٰ توسط سلاوها و بلغارها، پریشتینا در نزدیکی آن ساخته شد.
← سده ۷ قمری
(۱) اولیا چلبی، سیاحت نامه، استانبول، ۱۳۱۵ق. (۲) جواد علی، ممالک عثمانیه نک تاریخ و جغرافیا لغاتی، استانبول، ۱۳۱۲ق. (۳) سامی شمس الدین، قاموس الاعلام، استانبول، ۱۳۰۶ق. (۴) کتانی علی، اقلیت های مسلمان در جهان امروز، ترجمه محمدحسین آریا، تهران، ۱۳۶۸ش. (۵) ملکم نوئل، تاریخ اجمالی کوزوو، ترجمه باقر نصیری، تهران، ۱۳۷۸ش. (۶) ولی اللهی ملکشاه حبیب الله و احمد جعفری، ریشه های بحران کوزوو و دخالت نظامی ناتو، تهران، ۱۳۸۰ش. (۷) Beloff N، Tito’s Flawed Legacy، Colorado، ۱۹۸۵. (۸) Britannica Atlas، Chicago، ۱۹۹۶. (۹) EI ۲. (۱۰) Encarta reference Library، ۲۰۰۴. (۱۱) Gibbons H A، The Foundation of the Ottoman Empire، London، ۱۹۶۸. (۱۲) Judah T، The Serbs، London، ۱۹۹۷. (۱۳) Prishtina، Albanian، wwwAlbaniancom/main/countries/kosovo/prishtina. (۱۴) Show S and E S Shaw، History of the Ottoman Empire and Modern Turkey، Cambridge، ۱۹۸۵. (۱۵) Türk Ansiklopedisi، Ankara، ۱۹۷۸. (۱۶) UzunçarŞılı İ H، Osmanlı tarihi، Ankara، ۱۹۸۲. (۱۷) The World Gazetteer، wwwworld-gazetteercom. (۱۸) Zöllner، E، Gaschichte Österreichs، Wien، ۱۹۹۰.