ادوات مطلق

[ویکی فقه] ادوات مطلق به الفاظ و هیئت های دلالت کننده بر اطلاق نسبت به مصادیق گفته می شود.
ادوات مطلق، الفاظ و هیئت هایی است که بر اطلاق دلالت دارد.
چند نمونه از ادوات مطلق
هم چنان که برای عام ، ادوات و الفاظ خاصی هست، مطلق نیز دارای الفاظ و هیئت هایی است که باعث می شود در الفاظ، اطلاق (شیوع) جریان یابد، همانند:۱. اسم جنس ، مانند:رجل، شجر؛۲. علم جنس ، مانند:اسامه، ثعاله؛۳. اسم نکره ، مانند:اسد، رجل؛۴. مفرد محلّی به لام جنس ، مانند:العالم، الانسان.از آن جاکه این الفاظ برای معنای شیوع و سریان وضع نشده است، حمل آن ها بر اطلاق در جایی است که یا قرینه ای خاص - لفظی یا مقامی - بر شیوع و سریان دلالت داشته باشد یا این که از راه استناد به مقدمات حکمت ، دلالت آن ها بر شیوع و اطلاق احراز گردد.