رولینگ استونز

رولینگ استونز (به انگلیسی: The Rolling Stones) یک گروه راک انگلیسی است که در سال ۱۹۶۲ تشکیل شد و هم زمان با جریان هجوم بندهای بریتانیا پیشتاز و در سال های ۱۹۶۴ تا ۶۵ نیز در امریکا مشهور شد. این گروه به بخش جدایی ناپذیری از ضد فرهنگ دهه ۶۰ میلادی تبدیل شده بود. ویژگی مهم رولینگ استونز، تبدیل بلوز به یک بخش بزرگ در راک اند رول و تغییر توجه بین المللی فرهنگ بلوز به سوی بلوز شناخته شده توسط جان لی هوکر و هنرمندان چس رکوردز مانند مادی واترز، نویسنده آهنگ Rollin' Stone، بود که بعدها نام گروه نیز از این تک آهنگ گرفته شد. منتقد موسیقی امریکایی، رابرت پالمر، درباره این گروه گفته است که "استقامت قابل توجه" این گروه سرچشمه گرفته از "ریشه دار بودن در واقعیات سنتی، موسیقی سول و ریتم و بلوز" است در حالی که "انواع مد پاپ بی دوام آمده و رفته است".
میک جگر
کیث ریچاردز
چارلی واتز
رانی وود
اولین ترکیب گروه شامل برایان جونز به عنوان نوازنده گیتار و هارمونیکا، ایان استورات به عنوان پیانیست، میک جگر به عنوان خواننده اصلی و نوازنده هارمونیکا، کیث ریچاردز به عنوان نوازنده گیتار و هم خوان، بیل وایمن به عنوان نوازنده بیس و چارلی واتز به عنوان درامر بود. جونز حدود یک ماه قبل از مرگش در سال ۱۹۶۹ گروه را ترک گفت و میک تیلور به عنوان جانشین وی در گروه قرار گرفت که او نیز در سال ۱۹۷۵ با رانی وود تعویض شد. از زمان خروج وایمن در سال ۱۹۹۳، نوازنده بیس داریل جونز، به عنوان همکار تا عضو اصلی، با گروه همکاری داشته است.
استونز در دوران طلایی خودشان در میانه دهه شصت، سمبلی از سرکشی جوانی بودند و همچنین به عنوان گروه "ضد بیتلز" به تصویر کشیده می شدند. در طول این مدت آن ها یک رشته از تک آهنگ های برتر را به ثمر رساندند و در صدر بسیاری از چارت های بین المللی به ویژه در انگلستان و امریکا قرار گرفتند. آن ها واکنش های بسیار زیادی را در پی انتشار آلبوم درخواست شیطانی شاهنشاهان آن ها در سال ۱۹۶۷ دریافت کردند. این آلبوم در اصل عکس العملی به آلبوم گروه بیتلز، گروه کلوپ بی کسان گروهبان فلفل بود. در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل ۱۹۷۰، گروه آلبوم های استودیویی ضیافت گدایان (۱۹۶۸)، بگذار خون ریزی کند (۱۹۶۹)، انگشتان چسبناک (۱۹۷۱) و تبعید در خیابان اصلی (۱۹۷۲) را منتشر کرد.از سلسله زمانی این ۴ آلبوم به عنوان عصر طلایی گروه و به طور کلی بهترین کارهای آنان یاد می شود. بعد از یک دوره نقد در اواسط دهه هفتاد میلادی، آن ها بخت و اقبال تجاری و محبوبیتشان را با آلبوم بعضی دخترها که پرفروش ترین آلبوم استودیویی شان نیز هست، در ۱۹۷۸ دوباره بدست آوردند. از این زمان و از میان پروژه های سایشی و انفرادی، آن ها آثار با متریال کمتری را منتشر کرده اند اما همچنان از لحاظ تبلیغاتی محبوب باقی مانده اند و به برگزاری تورهای جهانی بسیار موفق ادامه داده اند.
رولینگ استونز در سال ۱۹۸۹ وارد تالار مشاهیر راک اند رول و در سال ۲۰۰۴ وارد تالار مشاهیر موسیقی بریتانیا شدند. مجله رولینگ استون، رتبه چهارم را از میان "صد هنرمند برتر تاریخ" به این گروه داده است. همچین برآورد فروش آلبوم های این گروه بالای ۲۵۰ میلیون نسخه است. آن ها ۲۹ آلبوم استودیویی، ۱۸ آلبوم زنده و آثار تلفیقی متعددی را منتشر کرده اند. آلبوم انگشتان چسبناک (۱۹۷۱)، اولین آلبوم از ۸ آلبوم متوالی گروه بود که در امریکا منتشر شد. بگذار خون ریزی کند (۱۹۶۹)، نیز اولین آلبوم از ۵ آلبوم متوالی استودیویی و زنده در بریتانیا است. در سال ۲۰۰۸، استونز رتبه دهم را در لیست صد هنرمند برتر تمام دوران های بیلبورد بدست آورد. در سال ۲۰۱۲، گروه پنجاهمین سالگردش را با انتشار آلبوم GRRR! که در واقع برترین آهنگ های گروه به همراه دو آهنگ جدید، شامل آهنگ قرار گرفته در صدر جدول ها، عذاب و دلتنگی، بود را در سال ۲۰۱۳ جشن گرفتند و به همراه آرکتیک مانکیز و مامفرد اند سانز، در صدر توجه فستیوال گلاستونبری قرار گرفتند.