راک اند رول

راک اند رول (به انگلیسی: rock and roll)، سبکی از موسیقی عامه پسند است که در ایالات متحده و در اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۹۵۰ آغاز شد و تکامل یافت و برگرفته از سبک های موسیقی آمریکایی های آفریقایی تبار مثل گاسپل، جامپ بلوز، جاز، Boogie-woogie، ریتم اند بلوز همراه با موسیقی کانتری است. در حالی که عناصری از راک اند رول را در ضبط های بلوز از دهه۱۹۲۰ و در ضبط های کانتری از دهه ۱۹۳۰، می توان شنید اما تا سال ۱۹۵۴ این سبک موسیقی هیچ گونه اسمی را به دست نیاورده بود.
بلوز
ریتم اند بلوز
موسیقی گاسپل
boogie-woogie
جاز
موسیقی کانتری
الکتریک بلوز
جامپ بلوز
شیکاگو بلوز
موسیقی سوینگ
موسیقی فولکلور
Western swing
بعدها این موسیقی باعث پدید آمدن گونه های دیگری مثل راک شد و اکنون نام راک اند رول بیشتر برای اشاره به همان صورت آغازین آن یعنی موسیقی دهه ۱۹۵۰ و اوایل ۱۹۶۰ (تقریباً قبل از ظهور بیتلز) به کار می رود.
از کسانی که این نوع موسیقی را بنا نهادند می توان از الویس پریسلی، ملقب به سلطان راک اند رول، و بادی هالی نام برد.
کسانی که از این سبک موسیقی استفاده می کنند عبارت اند از:

راک اَند رول (rock and roll)
نوعی از موسیقی که از ادغام ریتم اَند بلوز و کانتری و وسترن پدید آمد و عمدۀ تأکیدِ آن بر گیتار برقی و طبلاست . در اواسط دهۀ ۱۹۵۰ با ظهورِ الویس پریسلی، این سبک به هستۀ اصلیِ جنبشِ اعتراض نوجوانانِ غربی بدل شد و تأثیرِ عظیمی بر موسیقی و فرهنگ دیگر نقاط جهان گذاشت . شاید ناب ترین صورتِ راک اََند رول همان راکابیلی باشد که عبارت بود از سبکِ موسیقی دانانِ سفیدپوستِ امریکا؛ عنوانِ کلیِ راک بعدها سبک های متفاوتی را شامل می شد. اصطلاحِ راک اَند رول را اَلن فرید (۱۹۲۲ـ۱۹۶۵) از ۱۹۵۱ رایج کرد. خوانندگان و ترانه سرایان اصلیِ راک اَند رول در دهۀ ۱۹۵۰ عبارت بودند از چاک بِری ، لیتل ریچارد، جِری لی لوئیس، بادی هالی ، و جین وینسِنت (۱۹۳۵ـ۱۹۷۱).