عهدنامه سراب

عهدنامه سراب یا عهدنامه ایروان قرارداد صلحی میان امپراتوری صفوی و امپراتوری عثمانی بود که در پایان سری دوم جنگ های ۱۶۰۳-۱۶۱۸ و در تاریخ ۲۶ سپتامبر ۱۶۱۸ در پایان نبرد تبریز به امضا رسید.
با به امضا رسیدن عهدنامه ناصوح پاشا در سال ۱۶۱۲، عثمانی مجبور شد که مناطق شمال غربی ایران و قفقاز را به ایران پس بدهد.در عوض امپراتوری صفوی پذیرفت که سالانه ۲۰۰ بار ابریشم به عنوان خراج به عثمانی بدهد اما شاه عباس صفوی در سال ۱۶۱۵ از پرداخت این خراج خودداری کرد.
پس از این قضیه، عثمانی حمله ای را بسمت ایروان ترتیب داد تا مناطقی را که بتازگی آنها را ترک کرده بود، دوباره تصرف کند.اما سرانجام از سپاه ایران شکست خورده و مجبور به پذیرفتن عهدنامه تحمیلی دیگری از سوی ایران شد.
بیشتر موارد این عهدنامه همان موارد توافق شده در عهدنامه نصوح پاشا بود ولی طبق این عهدنامه قرار شد شاه عباس به جای دویست خرمن ابریشم فقط صد خرمن ابریشم به ترکان عثمانی بدهد و آنها هیچ گونه ادعایی در مورد قفقاز نداشته باشند.