تغلیظ

مرکز

۱ -( مصدر ) غلیظ کردن سفت کردن سخت و درشت ساختن . ۳ - سخن درشت گفتن درشتی کردن . ۳ -( اسم ) درشت سازی . ۴ - سخن درشت گویی درشت گویی . جمع : تغلیظات .

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - غلیظ کردن . ۲ - سخن درشت گفتن .

تغلیظ. [ ت َ ] ( ع مص ) درشت کردن. ( زوزنی ). ستبر کردن. ( دهار ). درشت کردن بر کسی چیزی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( صراح ). ستبر کردن چیزی را. ( از اقرب الموارد ). || تأکید و تقویت و تشدید و تأکید سوگند: غلظ علیه فی الیمین ؛ شدد و اکد و منه قولهم اخذ منه میثاقاً غلیظاً. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به غلیظ و سوگندان غلیظ شود.

۱. غلیظ کردن.
۲. ستبر کردن.
۳. [قدیمی] چیزی را بر کسی سخت و درشت کردن.
۴. [قدیمی] سخن درشت گفتن به کسی.