کلمه جو
صفحه اصلی

قاضی احمد غفاری

لغت نامه دهخدا

قاضی احمد غفاری. [ اَ م َ دِ غ ِ ] ( اِخ ) ابن محمد. شاعری است. زیاده از این شعری از او مسموع نشد:
پس از عمری نشیند گر دمی پیش من آن بدخو
ببینم در رخش ترسم مبادا زود برخیزد.
( آتشکده آذر ص 228 ).
او راست تاریخ جهان آرا که برای شاه طهماسب تألیف کرده ، وآن را تا سال 973 هَ. ق. رسانیده است. ( کشف الظنون چ 1943 م. ج 1 ستون 622 ). و نیز در حرف نون گوید: نگارستان تألیف احمدبن محمد غفار قزوینی غفاری است. ( کشف الظنون ج 2 ستون 1976 ). و اسماعیل پاشا گوید: احمدبن محمدبن عبدالغفار قزوینی غفاری صاحب نگارستان در970 درگذشته است. ( هدیة العارفین ج 1 ص 145 ). و رجوع به احمد غفاری و احمدبن محمد غفاری شود.

دانشنامه عمومی

قاضی احمد غفاری (درگذشته ۹۷۵ هجری) نویسنده و شاعر قزوینی و فرزند نجم الدین عبدالغفار بود. وی در دوره صفویان می زیسته و برای اشعار خود شناخته شده بود. وی دارای کتاب های نگارستان و تاریخ جهان آرا در حوزهٔ تاریخ نیز بوده است. قاضی احمد در بازگشت از سفر حج در سال ۹۷۵ هجری قمری درگذشت.
لغتنامه دخدا؛ مدخل قاضی احمد.
قاضی احمد غفاری قزوینی، آفتاب آنلاین.


کلمات دیگر: