یخچال

یخچال دستگاهی است که از یک وسیله سردکننده به همراه یک عایق حرارتی و سازوکاری برای انتقال گرما از داخل این محفظه به بیرون تشکیل می شود. از یخچال برای خنک نگهداشتن مواد غذایی، داروها و دیگر چیزهای فاسدشدنی استفاده می شود. یخچال ها از دیرباز تاکنون تغییرات شگرفی را به خود دیده اند. از یخچال های طبیعی گرفته تا یخچال های دست ساز زیرزمینی و بعدها یخچال های نفتی و گازی و عموم یخچال های امروزی که با جریان الکتریسیته کار می کنند.
یخچال فریزر، فریز پایین یا Bottom freezer
یخچال فریزر دوقلو
یخچال فریزر ساید بای ساید Side by side
یخچال فریزر ساید بای ساید اینستاویو instaview
بشر از دیرباز برای حفظ مواد غذایی از چشمه ها، چاه ها یا غارهای زیرزمینی استفاده می کرد. آب انبار و یخدان برای نگهداری آب یخ در تابستان ها به کار می رفته اند.
در قرن ۱۱ میلادی دانشمند ایرانی ابن سینا، مبرد را اختراع کرد که برای چگالش پیوند بخارهای آروماتیک بکار می رود. اینکار گامی بزرگ در فناوری تقطیر بود و او از آن برای تقطیر بخار استفاده کرد.
نخستین یخچال مصنوعی شناخته شده در ۱۷۴۸ میلادی بدست ویلیام کولین در دانشگاه گلاسگو رونمایی شد. اولیور ایوانس، مخترع آمریکایی، که به عنوان پدر یخچال شناخته می شود، مخترع یخچال بخار فشرده است، با این وجود او دستگاهی که بتواند فرایند مربوطه را طی کند نساخت. در سال ۱۸۳۴ میلادی، ژاکوب پرکینز با تغییر در طرح اولیهٔ ایوانس توانست اولین یخچال جهان را بسازد و. جان گوری، یک مخترع آمریکایی اهل فلوریدا، نخستین یخچال مکانیکی را در ۱۸۴۱ میلادی بر پایهٔ طرح ایوانس ساخت که از آن برای ساختن یخ برای خنک نگاه داشتن مبتلایان تب زرد استفاده می کرد. در ۱۸۵۳ نخستین یخچالی که می توانست روزانه یک تن یخ تولید کند توسط یک استاد آمریکایی به ثبت رسید.

محوطه هایی وسیع و چندهکتاری در بیرون شهرها که از آن ها یخ طبیعی می گرفتند. زمستان ها در محل هایی به نام یخ چاوان که بیست تا ۱۰۰ متر طول و عرض و یک متر عمق داشت، آب جاری می کردند که معمولاً از نهرها و جوی های روباز و آب باران تشکیل می شد، تا جریان هوا آن ها را به یخ تبدیل کند. در هر یخچال پنج تا دَه یخ چاوان بود و برای سردترکردن آن ها، دیوارهای بلند در اطرافشان می ساختند. وسط یخ چاوان ها، انبارهایی به عرض دَه متر، طول بیست متر و عمق دَه تا پانزده متر با تاق ضربی آجری می ساختند که به آن ها توچال می گفتند. زمستان ها یخ ها را با دیلم به قطعات دومتری می شکستند و از دهانه های کناره چاوان به داخل توچال شرقی سُر می دادند و تابستان ها آن ها را بیرون می آوردند و می فروختند. یخچال ها صاحبانی داشتند که گاه تا ۲۰۰ کارگر برای آن ها کار می کردند. از توچال و قله های نزدیک تهران و آبگیرهای شمال شهر نوعی یخ شفاف و تمیز استخراج می شد که به مصرف اعیان و اشراف و فالوده سازها می رسید. در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ در تهران ۳۷ یخچال بود که بعدها تخریب و به خانه تبدیل شدند. مشهورترین یخچال های تهران یخچال سنگی دوجداره در سه راه ژاله حدود کوچۀ پرورشگاه کنونی، یخچال وزیر و یخچال حاجی عبداللطیف بودند.

یخچال (جغرافیا). یخچال (جغرافیا)(glacier)
یخچال
توده ای از یخ در کوهستان ها، در میدان های برفگیرِبالای خط برف. به این توده، در حین حرکت آرام به پایین دست، از بالا پیوسته برف افزوده می شود. عوارض جغرافیایی ناشی از عمل فرسایشییخچال ها (فرسایش یخچالی) مشخص اند و شامل ناوه های یخچالی(دره های Uشکل) چالگاهها و کوه تیزه(ستیغ ) ها می شوند. در زمین های پست، واریزههای حمل شده با یخچال (نهشته های یخچالی) نهشته می شوند و چشم اندازهای دیگری ایجاد می کنند که عبارت اند از یخ رفتها و خاگه های یخچالی. یخچال ها در مکان هایی ایجاد می شوند که میزان بارش سالیانه برف بیش از میزان ذوب و زه کشی (← بیلان_یخچال) باشد. به ناحیۀ بالای یخچال منطقۀ انباشت، و به ناحیۀ پایین یخچال منطقۀ یخکاسب (منطقۀ فرساب)می گویند. در منطقۀ انباشت، برف براثر وزن لایه های بالایی فشرده و به یخ تبدیل می شود و براثر نیروی جاذبه به پایین دست شیب حرکت می کند. شکل و ساختار یخ در حین حرکت تغییر می کند. ذوب بخشی از یخ در قاعدۀ یخچال موجب لغزش یخچال می شود و به این ترتیب، یخچال روی بستر سنگیخود حرکت می کند. در منطقۀ فرساب، ذوب اتفاق می افتد و یخ نهشته های یخچالینهشته می شوند. وقتی یخچال از روی سطحی ناهموار عبور می کند، یخ کافتهای عمیقی در لایه های فوقانیِ تودۀ یخ به وجود می آید. اگر یخچال به دریا یا دریاچه ای برسد، می شکند و کوه های یخشکل می گیرند. یخچالی که یک یا چند یخچال دره ایدر قاعدۀ کوه تشکیل می دهد، یخچال کوه پایه اینام دارد. توده ای از یخ را که ناحیۀ وسیعی از سطح خشکی یا قاره ای را می پوشاند، مثلاً در گرینلند یا قطب جنوب، و بر روی این ناحیه در همۀ جهات حرکت می کند، ورقۀ یخیمی نامند.