کلمه جو
صفحه اصلی

شوتوکان

دانشنامه عمومی

علی حق شناس، دانشنامه هنرهای رزمی، تهران، نگاه بوستان، ۱۳۹۴.
شوتوکان به ژاپنی: 松涛館 یکی از مهم ترین سبک های کاراته است، که توسط: گیچین فوناکوشی (۱۹۵۷–۱۸۶۸)- که به عنوان پدر کاراته مدرن شناخته می شود- بنیان گذاری شد.
شوتو اسم مستعار و امضای ادبی فوناکوشی (شوتو به معنی کاج های لرزان است و چون خانهٔ فوناکوشی در جنگل کاج بود چنین نامی بر او نهادند) و کان به معنای خانه یا مکتب است. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم شوری ته در کاراته است.
در سال ۱۹۴۸ اجرای هنرهای رزمی آزاد شد و دو تن از شاگردان قبلی دوجوی شوتوکان به نام های ماساتوشی ناکایاما و ایسائو اُباتا سازمان جدیدی را به نام انجمن کاراته ژاپن (JKA)به عنوان اولین تشکیلات رسمی کاراته در جهان بنیان نهادند. دوباره کاراته ترویج شد و در میان ارتش و دانشگاه ها و مدارس محبوب گردید. کاراتهٔ شوتوکان با برنامه ریزی های استاد ناکایاما می رفت تا در سطح بین المللی مطرح شود، انجمن کاراته ژاپن با تربیت مدرس و اعزام آن ها به چهارگوشهٔ دنیا شروع به تبلیغ کاراته فوناکوشی یا همان شوتوکان نمود و این امر موجب خشنودی فوناکوشی نیز بود.


کلمات دیگر: