مولیبدن

مولیبدن (molybdenum، نماد: Mo) عنصر فلزی با عدد اتمی ۴۲، در گروه VIB و دورهٔ پنجم جدول تناوبی جای دارد. جرم اتمی ۹۵٫۹۴، ظرفیت ها ۲٬۳٬۴٬۵٬۶ دارای هفت ایزوتوپ پایدار است.نبو
فلز خاکستری یا گرد سیاه. به صورت آزاد در طبیعت یافت نمی شود. کانی های آن به صورت مولیبدنیت (فرمول:MoS2)در طبیعت یافت می شود. عنصری ضروری است برای تغذیه گیاه. در اسید هیدروکلریک یا هیدروفلوئوریک٬هیدروکسید سدیم٬آمونیاک یا اسید سولفوریک رقیق نامحلول است، بااسید سولفوریک یا نیتریک گرم و غلیظ و اسید کلریدریک جوشان واکنش می دهد، در آب نامحلول است. جرم حجمی ۱۰٫۲۹۸۸۸۹، نقطه ذوب ۲۶۱۰، نقطهٔ جوش ۵۵۶۰. مولیبدن به صورت شبکه مکعبی مرکز پر متبلور می شود. دارای سمیت ضعیف است.
به صورت گرد اشتعال پذیر و خورنده، و دارای وزنی بسیارسنگین است.
احیای آلومینیوترمی، هیدروژن، کوره الکتریکی اکسید مولیبدن(III) یا مولیبدات آمونیم. برای استخراج آن مولیبدنیت را تسویه می کنند و به صورت اکسید درمی آورند. اکسید حاصل را در کوره های الکتریکی به کمک زغال احیا می کنند.

مولیبْدِن (molybdenum)
مولیبْدِن
عنصری فلزی، با نماد Mo، به رنگ سفید نقره ای، درخشان، سخت و سنگین، با عدد اتمی ۴۲، و جرم اتمی نسبی ۹۵.۹۴. سنگ معدن عمدۀ آن سولفید مولیبدنیت است. در برابر گرما مقاوم است و به راحتی جریان الکتریسیته را از خود عبور می دهد. در آلیاژها و برای سخت کردن فولادها به کار می رود. مقدار کم آن در رژیم غذایی انسان ضروری است. شیمی دان سوئدی، پیتر یاکوب هلم (۱۷۴۶ـ۱۸۱۳)، آن را جداسازی و شیمی دان سوئدی دیگری با نام کارل شلِه آن را به سبب شباهتش به سنگ معدن سرب نام گذاری کرد. نقطۀ ذوب آن ۲۶۲۰ درجۀ سانتی گراد است و به حالت آزاد یافت نمی شود. این فلز برای کمک به روان سازی سطوح به کار می رود. دی سولفید مولیبدن (MoS۲) عمدتاً اصطکاک سطحی بین فلزات را کاهش می دهد. کشورهای کانادا، امریکا، و نروژ ازجمله کشورهای تولید کنندۀ این عنصرند. در ۱۹۹۵، شیمی دانان آلمانی بزرگ ترین مولکول مدور را با این عنصر ساختند. این مولکول از ۱۵۴ اتم مولیبدن تشکیل می شد که اتم های اکسیژن آن ها را احاطه کرده بودند. جرم مولکولی نسبی آن ۲۴هزار بود و در آب حل می شد.