کانال پاناما

آبراه پاناما یک آبراه غیرطبیعی است که توسط انسان در کشور پاناما به وجود آمده و اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس ارتباط می دهد.کشتی پاناماگذر در حال گذر از میان میرافلورس لوکاس، کانال پاناما   عبور کشتی از کانال
(۲ ردیف آبگیر؛ آبگیرها در ۳ منطقه ساخته شده اند)
این آبراه که در جریان یکی از بزرگ ترین و دشوارترین پروژه های مهندسی در جهان ایجاد گشته است یکی از سرشناس ترین و مهم ترین آبراه های جهان است.
در شرایطی که راه معمولی کشتیرانی میان شهرهای نیویورک و سان فرانسیسکو ۲۲۵۰۰ کیلومتر مسافت دارد، عبور از کانال پاناما این مسافت را به ۹۵۰۰کیلومتر کاهش می دهد.

کانال پاناما (Panama Canal)
کانالی در امتداد برزخ پاناما، در امریکای مرکزی، به طول ۸۰ کیلومتر. اقیانوس های آرام و اطلس را به یکدیگر وصل می کند. ۱۲ آب بند دارد و میانگین پهنای آن به ۱۵۰ متر می رسد. درپی تلاش ناموفق فرانسویان، امریکایی ها این کانال را احداث کردند (۱۹۰۴ـ۱۹۱۴). منطقۀ کانال پاناما، که زمینی به وسعت ۵ کیلومتر در هر دو سوی کانال را شامل می شود، از ۱۹۰۳ به امریکا تعلق یافت. در ۱۹۷۹ به کشور پاناما مسترد شد، سپس به موجب پیمانی که در ۱۹۷۸ به امضای جیمی کارتر، رئیس جمهور وقت امریکا، رسید، کنترل آن در پایان ۱۹۹۹ به پاناما واگذار شد. در دسامبر همان سال، کلیۀ پایگاه های نظامی امریکا در منطقۀ کانال تعطیل شدند و در ۳۱ دسامبر ۱۹۹۹ حق کنترل این منطقه به کشور پاناما واگذار گردید. کانال پاناما از کریستوبال، در اقیانوس اطلس، به سمت جنوب شرقی تا بالبوآ، در اقیانوس آرام، امتداد دارد. در ابتدا، ساخت این کانال را یک شرکت ساختمانی به ریاست فردیناند دو لسپسِ فرانسوی در ۱۸۷۹ آغاز کرد، ولی در ۱۸۸۹ به علت مشکلات مالی متوقف گردید. هدف از طراحی و ساخت این کانال، تأمین آزادی عبور و مرور ناوگان بین المللی در منطقۀ مغشوش و ناآرام امریکای مرکزی بود.