گل و نوروز

گل و نوروز داستان عشق شاهزاده ای به نام «نوروز» با «گل»، دختر پادشاه روم است که خواجوی کرمانی این مثنوی را در ماه صفر ۷۴۲ هجری و در ۵۳۰۶ بیت سروده است.این منظومه داستانی عاشقانه است، مربوط به نوروز شاهزادهٔ ایرانی، با گُل دختر پادشاه روم. خواجوی کرمانی آن را به پیروی از خسرو و شیرین نظامی گنجه ای سروده است و خواجو خود نیز به شاگردی نظامی اقرار کرده است.
خمسهٔ خواجوی کرمانی، تصحیح سعید نیاز کرمانی، انتشارات دانشگاه شهید باهنر کرمان، چاپ اول، ۱۳۷۰.
رؤیای عشق در مثنوی گل و نوروز، بهروز ثروتیان، تهران: انتشارات سیر و سیاحت، با همکاری ادارهٔ کل فرهنگ و ارشاد اسلامی کرمان، چاپ اول، ۱۳۷۱.
لغت نامهٔ دهخدا، ذیل «خواجوی کرمانی».
مثنوی گل و نوروز، خواجوی کرمانی، تصحیح کمال عینی، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۰.
تأثیرپذیری خواجوی کرمانی از نظامی گنجوی|وبگاه پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
خواجوی کرمانی|وبگاه واژه یاب

سرودۀ خواجوی کرمانی، منظومه ای عاشقانه به فارسی. این مثنوی در ۲۶۰۰ بیت، در داستان زندگی شاهزاده نوروز پسر فیروز، شاه خراسان و عشق او به گل، دختر قیصر روم است و خواجو آن را به تاج الدین احمد عراقی، وزیر مبارزالدین مظفری، در ۷۴۲ق تقدیم کرده است. این کتاب، که نظیره ای بر خسرو و شیرین نظامی گنجوی است، به کوشش کمال عینی به چاپ رسیده است (۱۳۷۰).