آلن پرلیس. آلن جی پرلیس (به انگلیسی: Alan Jay Perlis) ، دانشمند آمریکایی در علم کامپیوتر، اولین فردی است که جایزه تورینگ را دریافت کرده است. وی در مقطعی ریاست انجمن ماشین های محاسب را عهده دار بوده و خدمات بسیاری درپیشرفت زبان های برنامه نویسی ارائه کرده است.
جایزه تورینگ
انجمن ماشین های محاسب
پرلیس در سال ۱۹۲۲ در پیتسبورگ در ایالت پنسیلوانیا در آمریکا به دنیا آمد. او دارای مدارک دانشگاهی متعددی است. پرلیس ابتدا در سال ۱۹۴۲ مدرک لیسانس شیمی را از دانشگاه کارنگی ملون اخذ کرد. او به مدت سه سال از تاریخ ۲۲ دسامبر ۱۹۴۲(دو روز پس از فارغ التحصیلی) تا سپتامبر ۱۹۴۵، یعنی تا پایان جنگ جهانی دوم در نیروی هوایی آمریکا خدمت کرد. در سپتامبر ۱۹۴۵ پس از آنکه پرسیل به زندگی غیر نظامی خود برگشت، در موسسه تکنولوژی ماساچوست(مشهور به ام آی تی) برای مطالعهٔ رشته شیمی در مقطع کارشناسی ارشد ثبت نام کرد که البته پس از مدتی متوجه می شود به شیمی علاقه ندارد، بنابراین در همان جا به مطالعه ریاضیات می پردازد. پرسیل در ام آی تی زیر نظر فیلیپ فرانکلین در زمینهٔ روش های آنالیز عددی شروع به تحقیقات می کند. او در سال ۱۹۴۹ مدرک فوق لیسانس و در ۱۹۵۰ مدرک دکترای خود را در ریاضیات از دانشگاه ام آی تی گرفت. پرسیل در پایان نامه دورهٔ کارشناسی ارشد خود به حل معادلات انتگرال خطی با استفاده از روش تکرار شونده پرداخت و در پایان نامه دورهٔ دکتری، راه حل خود را در پیرامون معادلات انتگرال مطرح کرد. پرسیل پس از دریافت دکترای خود تا ژانویه ۱۹۵۲ به عنوان محقق ریاضی در آزمایشگاه تحقیقاتی بالیستیک استخدام شد و بعد به ام آی تی بازگشت تا کار روی پروژهٔ گردباد را ادامه دهد. در اواخر همین سال اواستادیاری در دانشگاه پردیو را پذیرفت. در ۱۹۵۶ او به دانشگاه کارنگی برگشت و به سمت های مدیر مرکز محاسبات و اولین رئیس دانشکده علوم کامپیوتر دانشگاه و نیز استاد ریاضیات در طول سالیان حضورش در کارنگی نایل آمد. پرلیس در سال ۱۹۷۱ از کارنگی به دانشگاه یل رفت و به جز یک سال که در دانشگاه کالیفرنیا بود، تا آخر عمر یعنی سال ۱۹۹۰ در یل ماند.
پرلیس در تمام زندگی حرفه ای خود، علاقهٔ اصلی اش زبان های برنامه نویسی بود. وقتی او در پاردو بود، شروع به طراحی کامپایلر IT یا Internal Translator (مترجم درونی) کرد که بعدها کار خود را در کارنجی تکمیل کرد. در سال ۱۹۵۷ او با سمت رئیس کمیته زبان های برنامه نویسی انجمن ماشین های محاسب برای ایجاد یک زبان برنامه نویسی جهانی مشترک شروع به کار کرد و در سال ۱۹۵۸ در کنفرانسی در زوریخ الگول را معرفی کرد. الگول یک زبان نسل دوم است که به پاسکال منجر شد و کمک شایانی به پیشرفت زبان های برنامه نویسی کرد.
پرلیس از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ ویراستار نشریه Communications of the ACM (ارتباطات ای سی ام) بود و از سال ۱۹۶۲ به مدت دو سال ریاست ACM (انجمن ماشین های محاسب) را برعهده داشت. او به خاطر تأثیرش در شیوه های برنامه نویسی پیشرفته و ساختمان کامپایلر مفتخر به دریافت جایزه تورینگ در از سال ۱۹۶۶ گردید.
جایزه تورینگ
انجمن ماشین های محاسب
پرلیس در سال ۱۹۲۲ در پیتسبورگ در ایالت پنسیلوانیا در آمریکا به دنیا آمد. او دارای مدارک دانشگاهی متعددی است. پرلیس ابتدا در سال ۱۹۴۲ مدرک لیسانس شیمی را از دانشگاه کارنگی ملون اخذ کرد. او به مدت سه سال از تاریخ ۲۲ دسامبر ۱۹۴۲(دو روز پس از فارغ التحصیلی) تا سپتامبر ۱۹۴۵، یعنی تا پایان جنگ جهانی دوم در نیروی هوایی آمریکا خدمت کرد. در سپتامبر ۱۹۴۵ پس از آنکه پرسیل به زندگی غیر نظامی خود برگشت، در موسسه تکنولوژی ماساچوست(مشهور به ام آی تی) برای مطالعهٔ رشته شیمی در مقطع کارشناسی ارشد ثبت نام کرد که البته پس از مدتی متوجه می شود به شیمی علاقه ندارد، بنابراین در همان جا به مطالعه ریاضیات می پردازد. پرسیل در ام آی تی زیر نظر فیلیپ فرانکلین در زمینهٔ روش های آنالیز عددی شروع به تحقیقات می کند. او در سال ۱۹۴۹ مدرک فوق لیسانس و در ۱۹۵۰ مدرک دکترای خود را در ریاضیات از دانشگاه ام آی تی گرفت. پرسیل در پایان نامه دورهٔ کارشناسی ارشد خود به حل معادلات انتگرال خطی با استفاده از روش تکرار شونده پرداخت و در پایان نامه دورهٔ دکتری، راه حل خود را در پیرامون معادلات انتگرال مطرح کرد. پرسیل پس از دریافت دکترای خود تا ژانویه ۱۹۵۲ به عنوان محقق ریاضی در آزمایشگاه تحقیقاتی بالیستیک استخدام شد و بعد به ام آی تی بازگشت تا کار روی پروژهٔ گردباد را ادامه دهد. در اواخر همین سال اواستادیاری در دانشگاه پردیو را پذیرفت. در ۱۹۵۶ او به دانشگاه کارنگی برگشت و به سمت های مدیر مرکز محاسبات و اولین رئیس دانشکده علوم کامپیوتر دانشگاه و نیز استاد ریاضیات در طول سالیان حضورش در کارنگی نایل آمد. پرلیس در سال ۱۹۷۱ از کارنگی به دانشگاه یل رفت و به جز یک سال که در دانشگاه کالیفرنیا بود، تا آخر عمر یعنی سال ۱۹۹۰ در یل ماند.
پرلیس در تمام زندگی حرفه ای خود، علاقهٔ اصلی اش زبان های برنامه نویسی بود. وقتی او در پاردو بود، شروع به طراحی کامپایلر IT یا Internal Translator (مترجم درونی) کرد که بعدها کار خود را در کارنجی تکمیل کرد. در سال ۱۹۵۷ او با سمت رئیس کمیته زبان های برنامه نویسی انجمن ماشین های محاسب برای ایجاد یک زبان برنامه نویسی جهانی مشترک شروع به کار کرد و در سال ۱۹۵۸ در کنفرانسی در زوریخ الگول را معرفی کرد. الگول یک زبان نسل دوم است که به پاسکال منجر شد و کمک شایانی به پیشرفت زبان های برنامه نویسی کرد.
پرلیس از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ ویراستار نشریه Communications of the ACM (ارتباطات ای سی ام) بود و از سال ۱۹۶۲ به مدت دو سال ریاست ACM (انجمن ماشین های محاسب) را برعهده داشت. او به خاطر تأثیرش در شیوه های برنامه نویسی پیشرفته و ساختمان کامپایلر مفتخر به دریافت جایزه تورینگ در از سال ۱۹۶۶ گردید.
wiki: آلن پرلیس