گسیل خودبه خودی

گسیل خودبه خودی نوعی گسیل است که در آن یک سامانهٔ کوانتومی مانند اتم، مولکول یا هسته اتم از حالت برانگیخته و بدون دخالت میدان الکترومغناطیسی خارجی، به حالت انرژی پایین تر (مثلاً حالت پایه) می رود و در مقابل انرژی گسیل می کند.
گسیل تحریکی
نظریه میدان های کوانتومی
الکترودینامیک کوانتومی
اگر یک اتم در حالت برانگیخته در سطح انرژی E 2 {\displaystyle E_{2}} باشد و طور خودبه خودی به سطح انرژی E 1 {\displaystyle E_{1}} برود و اختلاف انرژی بین این دو سطح را به صورت فوتون گسیل بدارد، این فوتون از دارای بسامد زاویه ای ω {\displaystyle \omega } و انرژی h ν {\displaystyle h\nu } خواهد بود که در آن h {\displaystyle h} ثابت پلانک و ν {\displaystyle \nu } بسامد است: